Raptawicki Tunelik

Z dna doliny (zaraz za jego zwężeniem u podnóża Raptawickiej Turni) podchodzimy piargami poniżej ścian do wylotu stromego Raptawickiego Żlebu. Żlebem idziemy w górę; około 50 m przed Przełączką Raptawicką w ścianie ograniczającej żleb od prawej (or.) strony, dostrzegamy na wysokości ok. 30 m półkę z jaworem. Położona jest ona w zaklęśnięciu ściany, tworzącym rodzaj kociołka, nad którym widać szczelinowaty komin. Otwór widoczny z dołu na jej lewym krańcu to otwór Szczeliny nad Żlebem (T.E-08.36). Natomiast w prawo od tej półki, za ograniczającym ją skalnym żeberkiem, znajduje się kolejna mała półeczka z niewielkim (w 1979 r.) smreczkiem, za którym znajduje się północny otwór Raptawickiego Tuneliku. Wspinaczkę do niego rozpoczynamy nieco w prawo od linii spadku. Teren najpierw gęsto przetykany trawkami, kruchy i nieprzyjemny, o trudnościach ocenianych jako "nieprzyjemne III" po 20 m doprowadza do otworu. Porównując opisany teren z przewodnikiem wspinaczkowym (Głazek, Wirski 1989) można stwierdzić z niemal zupełną pewnością, że dojście pokrywa się z dolną częścią drogi zwanej "Trumna" - a nazwa ta oznacza właśnie nasze schronisko, przez które należy przeczołgać się do kontynuacji tej drogi. Przewodnik trudności tego odcinka ocenia na IV+ co jest oceną raczej zawyżoną. Zwiedzanie jaskini bez trudności.