Ptasi Schron

Informacje ogólne

Numer inwentarzowy: T.F-09.26
Gmina: Kościelisko (gm. wiejska); tatrzański; małopolskie
Właściciel terenu: Skarb Państwa
Zarządca: Tatrzański Park Narodowy
Wysokość otworu: 1305 m n.p.m.
Wystawa otworu: N
Inne otwory: 2 - ku N, 1305 m n.p.m.

Dane morfometryczne

Długość: 8.0 m
Deniwelacja: 0.0 m

Współrzędne geograficzne

WGS84: N49.232755, E19.879177
WGS84: N49d 13.9653m, E19d 52.7506m
WGS84: N49d 13m 57.9s, E19d 52m 45.0s
UTM: Easting 418404, Northing 5453935, Zone 34

Lokalizacja otworu

Dolina Kościeliska, na lewym orograficznie zboczu górnej części Wąwozu Kraków.

Dokumentacja graficzna

Drogi dojścia

Z Hali Pisanej żółtym szlakiem podchodzimy do Wąwozu Kraków. Jego dnem idziemy do Rynku, ewentualnie ścieżką obchodzącą jego górne progi. Za ostatnim, dużym progiem wychodzimy na rozległe rozszerzenie wąwozu. Poszukiwany schron położony jest około 50 m przed kolejnym zwężeniem, za którym następuje odgałęzienie Żlebu Trzynastu Progów. Dwa otwory dobrze widać po prawej stronie pod skałami, w odległości około 15 m od ścieżki. Dojście i zwiedzanie bez trudności.

Opis jaskini

      Otwór wschodni (główny) ma 1,8 m szerokości, 1 m wysokości, otwór zachodni – 1,8 m szerokości i 0,5 m wysokości. Wchodzimy do mytej komory, która ku W, za dużym filarem skalnym, staje się obszernym korytarzem. Zakręca on na prawo, nieco do góry i uchodzi do otworu zachodniego. Filar przebija krótki, ciasny korytarzyk wiodący z głównej części komory również pod okap otworu zachodniego.

     Schronisko powstało w wapieniach triasu wierchowej serii autochtonicznej. Jego ściany są nieco zwietrzałe. Namulisko stanowi gruz wapienny, wanty oberwane ze stropu oraz glina, a przy otworze – gleba.

      Schron jest nieco wilgotny, bez przewiewu. Światło sięga do końca. Rośliny kwiatowe (głównie trawy) występują przy otworze, głębiej – mchy, glony i porosty. Zaobserwowano obecność pająków, much, ciem, a także ślimaków. Przy otworze w 1977 r. znaleziono ptasie gniazdo.

Historia

Historia eksploracji

Obiekt znany był z pewnością od dawna. Zauważono w nim ślady biwakowania, brak jednak danych o odkryciu ani wzmianek w literaturze speleologicznej, aż do czasu zinwentaryzowania.

Historia dokumentacji

W ramach inwentaryzacji jaskiń tatrzańskich OW PTPNoZ materiały terenowe zebrali w dniu 24 lipca 1977 r. E. Kuźniak, P. Herzyk, R. i R. M. Kardasiowie oraz 27 lipca 1994 r. I. Luty i M. Kropiwnicka. Fotografie otworów wykonała w 1977 r. R. Kardaś. Pomiary wykonano busolą geologiczną Meridian i taśmą parcianą. Dane zaktualizowała I. Luty (2009).
Plan opracowany przez E. Kuźniak uzupełniła I. Luty.

Bibliografia

Kardaś, R.M., Burkacki, M. 1977 (wzmianka o inwentaryzacji); TATRY POLSKIE 1984 (lokalizacja na mapie 1:10.000); Jaskinie TPN 1994 (plan i opis inwentarzowy).

Źródła

(brak informacji o źródłach)

Opracowali

Jerzy Grodzicki
Eugenia Kuźniak | Izabella Luty