Drogi dojścia
Idziemy z Polany Kalatówki na prawo, wprost do góry Suchym Żlebem, do miejsca, gdzie na lewo odgałęzia się szeroki żleb przecinający stoki Kalackiej Turni. Idziemy nim przez gęste zarośla w kierunku pierwszej dużej skałki z widoczną z daleka szczeliną, położonej prostopadle do kierunku żlebu, mniej więcej w połowie jego wysokości. Poniżej tej skałki jest mniejsza, u podnóża której odnajdujemy z trudem otwór Dziury za Głazami (ukryty za smrekami i omszałymi głazami). Kilkanaście metrów na N od niego znajduje się poszukiwany otwór. Położony jest on na półce, nad 2,5-metrową ścianką, zasłonięty smrekiem. Dojście i zwiedzanie bez trudności. Aktualnie, z powodu zarośnięcia zbocza gęstym lasem, widoczność i orientacja w terenie jest trudniejsza.
Opis jaskini
Otwór o szerokości 2,3 m i wysokości 0,4 m prowadzi do małej nyży o poziomym dnie i płaskim, niskim stropie.
Schronisko powstało w wapieniach malmo-neokomu (seria wierchowa, fałd Giewontu). Ściany i strop są zwietrzałe, ospowate. Nacieki nie występują. Namulisko tworzy gleba i drobny rumosz wapienny, w najdalszej części widać glinę rezydualną.
Nyża jest sucha i widna, bez przewiewu. Rozwijają się w niej rośliny kwiatowe oraz na ścianach i stropie-porosty. Występują liczne komary.
Historia
Historia eksploracji
Nyża została zauważona została w dniu 22 października 1933 r. przez S. Zwolińskiego i J. Zahorskiego. Ogólną uwagę o niej zamieścił w swoich notatkach S. Zwoliński (1993). Brak jednak o tym obiekcie publikowanych wzmianek do czasu prac nad inwentaryzacją jaskiń tatrzańskich prowadzonych przez OW PTPNoZ.
Historia dokumentacji
Dokumentację nyży w ramach tych prac sporządziła I. Luty przy współpracy L. Młynarskiego w dniu 18 lipca 1979 r., wykonała również pomiary sytuacyjno - wysokościowe położenia otworu metodą ciągu busolowo-taśmowego. Pomiary przeprowadzono busolą geologiczną Meridian i taśmą parcianą. Dane zaktualizowała I. Luty (2009).
Plan opracowała I. Luty.
Plan opracowała I. Luty.
Bibliografia
: Kardaś, R.M. 1980a (wzmianka o zinwentaryzowaniu, bez nazwy); Zwoliński, S. 1993 (wzmianka o zwiedzaniu w 1933 r., bez nazwy, opis położenia); Jaskinie TPN 2002b (plan i opis inwentarzowy). Opracowała Izabella Luty.
Źródła
(brak informacji o źródłach)
Opracowali
Jerzy Grodzicki
Izabella Luty