Numer inwentarzowy: T.E-08.53
Gmina: Kościelisko (gmina wiejska); tatrzański; małopolskie
Właściciel terenu: Skarb Państwa
Zarządca: Tatrzański Park Narodowy
Wysokość otworu: 1230 m n.p.m.
Wystawa otworu: NE
WGS84: N49.241151, E19.856959
WGS84: N49d 14.4691m, E19d 51.4175m
WGS84: N49d 14m 28.1s, E19d 51m 25.1s
UTM: Easting 416800, Northing 5454893, Zone 34
Dolina Kościeliska, w prawym orograficznie zboczu Żlebu Żeleźniak, na stoku opadającym spod Raptawickiej Grani.
Drogi dojścia
Z Doliny Kościeliskiej skręcamy za pierwszym mostkiem powyżej Polany Pisanej na prawo i trawersujemy zbocze niewyraźną percią do dna Żlebu Żeleźniak. Dalej idziemy w górę tego żlebu około 300 m, następnie skręcamy na lewo, pod skałki widoczne w zachodnim ograniczeniu bocznego żlebu zwanego Głębowcem (jest to drugi licząc od dołu żleb, przy czym pierwszy jest mniej wyraźny, bez muru skalnego na dole). Głębowcem podchodzimy stromo przez Żeleźniakową Bramę kilkaset metrów, aż w pobliże przecinającej skały SE zbocza, wysokiej Szczeliny nad Bramą. Nie dochodząc do niej (około 50 m w dół żlebu) odnajdujemy możliwość przejścia ze żlebu ku E wąskim przechodem przez mur skalny (wiedzie tędy jelenia perć). Nad murem perć prowadzi lekko w dół, dalej trawersuje niewyraźny żleb, za którym idziemy ku SE wąską półeczką w małej skałce. Na półeczce odnajdujemy ukryty wśród roślinności, niski otwór Płaskiej Komórki w Żeleźniaku (kilkadziesiąt metrów od Głębowca). Dojście i zwiedzanie bez trudności.
Opis jaskini
Otwór jest niski (0,4 m) lecz szeroki (2,2 m), niewidoczny nawet z bliska. Prowadzi do niskiej (0,6 m) komórki (około 2,5x3,5 m). Przy południowej ścianie, za sporą wantą, widać płytką (0,5 m), bardzo niską wnękę.
Schronisko rozwinęło się w wapieniach malmo-neokomu wierchowej serii paraautochtonicznej. Ściany są nieco ogładzone, bez nacieków. Poziome dno za otworem pokrywa gleba, gruz wapienny i glina. W głębi dno jest skalne i wznosi się pod poziomy strop; we wnęce widać glinę.
Komórka jest nieco wilgotna, bez przewiewu, światło rozproszone sięga do końca.
W otworze występują rośliny kwiatowe, porosty oraz mchy i paprocie, w głębi - nieco mchów i glonów.
Faunę reprezentują owady (m.in. motyle Scoliopteryx libatrix, pająki) i ślimaki.
Historia
Historia eksploracji
Opisywany obiekt prawdopodobnie nie był znany wcześniej, brak o nim wzmianek w literaturze speleologicznej.
Historia dokumentacji
Podczas prac nad inwentaryzacją jaskiń tatrzańskich prowadzonych przez PTPNoZ, jego dokumentację sporządziła I. Luty przy współpracy J. Łabęckiej w dniu 7 września 2003 r. Pomiary wykonano przy użyciu busoli i klizymetru Silva oraz taśmy parcianej. Dane zaktualizowała I. Luty (2009).
Plan opracowała I. Luty.
Bibliografia
Jaskinie TPN 2004 (plan i opis inwentarzowy).
Źródła
(brak informacji o źródłach)
Opracowali
Jerzy Grodzicki
Izabella Luty
