Numer inwentarzowy: T.D-04.06
Gmina: Kościelisko (gm. wiejska); tatrzański; małopolskie
Właściciel terenu: Skarb Państwa
Zarządca: Tatrzański Park Narodowy
Wysokość otworu: 1040 m n.p.m.
Wystawa otworu: SE
WGS84: N49.245511, E19.811425
WGS84: N49d 14.7307m, E19d 48.6855m
WGS84: N49d 14m 43.8s, E19d 48m 41.1s
UTM: Easting 413494, Northing 5455428, Zone 34
W Wyżniej Branie Chochołowskiej, w lewym (or. ) stoku doliny Chochołowskiej.
Drogi dojścia
Od leśniczówki w Wyżniej Bramie Chochołowskiej idziemy nieznakowaną ścieżką prowadzącą na prawo do góry, do głównego otworu Szczeliny Chochołowskiej T.D-04.02. Poniżej niego trawersujemy ku N i po około 30 m dochodzimy do niewielkich skałek położonych około 15 m nad dnem doliny. W najniższej skałce znajduje się otwór schroniska (w leżącym nieco wyżej paśmie skałek znajduje się otwór Jaskini Małej T.D-04.04). Dojście i zwiedzanie bez trudności.
Opis jaskini
Otwór trójkątny o wysokości 0,6 m i podstawie 0,6 m prowadzi do 4-metrowego, niskiego korytarzyka, na końcu zablokowanego rumoszem i gliną (możliwość kopania – wyczuwalny przewiew).
Schronisko rozwinięte jest w obrębie wapieni malmu tzw. synkliny malmu znad schroniska (Wójcik 1959a, 1967a) wierchowej serii paraautochtonicznej.
Dno pokryte jest glebą do 1,2 m od otworu, dalej występuje drobny gruz skalny z gliną. Obserwacje dotyczące osadów zawiera praca Wójcika (1966a), według którego na powierzchni widoczne są otoczaki wapienne pochodzenia miejscowego oraz allochtoniczny piasek kwarcowy zmieszany z mułem i iłem.
Schronisko jest suche, przy zasypanym końcu korytarzyka wyczuwa się bardzo lekki przewiew (we wrześniu – w kierunku otworu).
Światło sięga do końca, do około l m od otworu występują mchy.
Historia
Historia eksploracji
Podobnie jak Schron przy Szczelinie, Piwnica leży w rejonie przeszukiwanym w 1933 r. przez S. Zwolińskiego z towarzyszami. Zbadano wówczas szereg wnęk i wąskich kanalików (Zwoliński 1961). Obiekt ten mógł być również penetrowany w okresie prac nad inwentarzem K. Kowalskiego (w 1951 r. – odkrycie leżącej nieopodal Jaskini Małej), który zasadniczo nie uwzględniał małych schronisk o długości poniżej 10 m. Pierwsza publikowana informacja dotyczącą tego obiektu znajduje się w pracy Wójcika (1966a). Podaną w niej błędnie długość powtarzają następne publikacje. Wójcik (1966a) pisze o tym samym obiekcie, na co wskazuje zarówno podawana wysokość bezwzględna i względna, jak i dane geologiczne oraz wynikającą z tekstu bliskość Jaskini Małej. Ponadto na rys. 6 pomiędzy Szczeliną Chochołowską, Małą i Rybią zaznaczony jest jeszcze otwór nie nazwany (zapewne w wyniku przeoczenia – brak jednocześnie opisywanej Piwnicy), położeniem swym odpowiadający udokumentowanej przez zespół inwentaryzacyjny jaskini.
Historia dokumentacji
W ramach prac inwentaryzacyjnych OW PTPNoZ dokumentację Piwnicywykonał K. Pohoski przy współpracy M. Burkackiego i J. Między w dniu 3.09.1977 r. Pomiary wykonano busolą geologiczną Meridian i taśmą parcianą. Dane zaktualizowała I. Luty (2009).
Plan opracował K. Pohoski.
Bibliografia
Wójcik, Z. 1966a (osady, dane morfometryczne); Gradziński, R. i in. 1985a (niektóre dane morfometryczne); Jaskinie TPN 1991 (plan, przekrój i opis inwentarzowy).
Źródła
(brak informacji o źródłach)
Opracowali
Jerzy Grodzicki
Krzysztof Pohoski
