Drogi dojścia
Szlakiem turystycznym wiodącym przez Grzybowiec na Giewont docieramy nieco poniżej Siodła pod Siodłową Turnią, a powyżej końca ścian, pod którymi biegnie szlak. Stąd skręcamy na lewo do góry, nieco wstecz i podchodzimy kilkadziesiąt metrów piarżystym stokiem, aż pod ścianę, do widocznego z daleka otworu. Obok niego, na płytowym, pochyłym progu, wiodącym za grańkę, widać stare klamry (wiódł tędy dawniej szlak turystyczny). Dojście i zwiedzanie bez trudności.
Opis jaskini
Otwór ma 2,3 m szerokości i 0,65 m wysokości. Prowadzi on do nyży podskalnej, sięgającej w głąb skały na 3,9 m, zakończonej ślepo.
Schronisko rozwinęło się na szczelinie w wapieniach urgonu (?) serii wierchowej (fałd Giewontu). Ściany są bardzo zwietrzałe, kruche. Namulisko buduje gleba i gruz wapienny.
Nyża jest wilgotna (woda kapie ze stropu) , bez przewiewu, widna. W otworze występują rośliny kwiatowe, paprocie oraz mchy i porosty, które sięgają w głąb nyży. Faunę reprezentują owady.
Historia
Historia eksploracji
Opisywany obiekt znany był od dawna lecz brak o nim wzmianek w literaturze.
Historia dokumentacji
Podczas prac nad inwentaryzacją jaskiń tatrzańskich prowadzonych przez PTPNoZ, dokumentację sporządziła I. Luty przy współpracy M. Różyczki w czerwcu 2001 r. Pomiary wykonano przy użyciu busoli i klizymetru Suunto oraz taśmy parcianej.
Plan opracowała I. Luty.
Plan opracowała I. Luty.
Bibliografia
Jaskinie TPN 2004 (plan i opis inwentarzowy).
Źródła
(brak informacji o źródłach)
Opracowali
Jerzy Grodzicki
Izabella Luty