Nyża pod Zawracikiem

Informacje ogólne

Numer inwentarzowy: T.D-17.14
Gmina: Zakopane (gmina miejska); tatrzański; małopolskie
Właściciel terenu: Skarb Państwa
Zarządca: Tatrzański Park Narodowy
Wysokość otworu: 1380 m n.p.m.
Wystawa otworu: WNW

Dane morfometryczne

Długość: 4.5 m
Deniwelacja: 0.0 m

Współrzędne geograficzne

WGS84: N49.250556, E19.984444
WGS84: N49d 15.0334m, E19d 59.0666m
WGS84: N49d 15m 02.0s, E19d 59m 04.0s
UTM: Easting 426094, Northing 5455806, Zone 34

Lokalizacja otworu

W prawym orograficznie zboczu Doliny Kasprowej, w południowej części zachodniego zbocza Zawraciku Kasprowego, poniżej przełęczy Zawracik.

Dokumentacja graficzna

Drogi dojścia

Z Kuźnic idziemy szlakiem na Myślenickie Turnie do Polany Kasprowej, a następnie dnem potoku aż do podnóża piarżystego żlebu, spadającego z przełęczy Zawracik. Podchodzimy żlebem około 50 m. do miejsca gdzie zaczynają się skalne ściany. Tu skręcamy na SE i małym żlebikiem dochodzimy do otworu nyży. Dojście i zwiedzanie łatwe.

Opis jaskini

Otwór szeroki na 1 m. i wysoki na 2 m. Prowadzi do szczelinowatego korytarzyka, który po 2,6 m. zwęża się za niewielkim progiem i po kolejnych 2 m. przechodzi w niedostępną szczelinę, zamykającą się po 1 m.

Szczelina powstała w wapieniach malmo-neokomu (seria wierchowa, fałd Giewontu). Namulisko w otworze stanowi gleba i skalny rumosz, w głębi - glina. Na ścianach występują nacieki grzybkowe, w namulisku znajdują się kości i odchody nietoperzy.

Schron jest wilgotny, w zimie tworzą się w nim nacieki lodowe. Światło sięga do końca.

 W otworze występuje bujna roślinność kwiatowa, w głębi glony, mchy i porosty. Faunę reprezentują pająki i muchówki.

Historia

Historia dokumentacji

Schron został udokumentowany w dniu 15 lutego 1995 r. przez T. Zwijacza-Kozicę, który w 1996 r opublikował jego plan i opis. Zaktualizował T. Zwijacz-Kozica (2009 r.).
Plan opracował T. Zwijacz-Kozica.

Bibliografia

Zwijacz-Kozica, T. 1998a (plan i opis inwentarzowy); Jaskinie TPN 2002 (plan i opis inwentarzowy).

Źródła

(brak informacji o źródłach)

Opracowali

Jerzy Grodzicki
Tomasz Zwijacz-Kozica