Drogi dojścia
Szlakiem wiodącym Doliną Jaworzynki docieramy do miejsca, gdzie odgałęzia się na prawo Żleb pod Czerwienicą. Percią wiodącą wschodnim zboczem tego żlebu, a następnie przechodzącą na zachodni stok, docieramy do Wyżniej Polany Jaworzynki i dalej trawersujemy zbocze, aż za las. Stąd na wprost widać już trzy otwory w pasie niskich skałek położonych na E od wschodniej części muru Turni Jaworzyńskich (pod tymi skałkami biegnie perć). Poszukiwany otwór usytuowany jest najwyżej i najdalej ku W. Dojście i zwiedzanie bez trudności.
Opis jaskini
Za obszernym otworem, jaki tworzy duży okap, jest mała nyża w załamaniu skały. Powstała ona w wapieniach urgonu serii wierchowej (fałd Giewontu). Jej ściany są zwietrzałe, kruche, dno opada ku SE. Namulisko tworzy gleba i gruz wapienny.
Wilgotność i przewiew zależą tu od warunków atmosferycznych panujących na powierzchni terenu. Schron jest oświetlony. Rośliny kwiatowe (głównie trawy) rozwijają się w całej nyży. W głębi, na ścianach widać mchy, glony i porosty. Występują owady.
Historia
Historia eksploracji
Schron był znany od dawna.
Historia dokumentacji
Podczas prac nad inwentaryzacją jaskiń tatrzańskich prowadzonych przez PTPNoZ, jego dokumentację (również pomiary sytuacyjno-wysokościowe położenia otworu metodą ciągu busolowo-taśmowego) sporządziła w dniu 24 października 2000 r. I. Luty przy współpracy M. Kropiwnickiej. Pomiary wykonano zestawem Silva i taśmą parcianą. Dane zaktualizowała I. Luty (2009).
Plan opracowała I. Luty.
Plan opracowała I. Luty.
Bibliografia
Jaskinie TPN 2002b (plan i opis inwentarzowy).
Źródła
(brak informacji o źródłach)
Opracowali
Jerzy Grodzicki
Izabella Luty