Numer inwentarzowy: T.D-13.08
Gmina: Zakopane (gmina miejska); tatrzański; małopolskie
Właściciel terenu: Skarb Państwa
Zarządca: Tatrzański Park Narodowy
Wysokość otworu: 1650 m n.p.m.
Wystawa otworu: SE
WGS84: N49.249249, E19.927853
WGS84: N49d 14.9549m, E19d 55.6712m
WGS84: N49d 14m 57.3s, E19d 55m 40.3s
UTM: Easting 421973, Northing 5455717, Zone 34
W prawym orograficznie zboczu Doliny Małej Łąki, w zboczu Małego Giewontu, ponad przełęczą Siodło.
Drogi dojścia
Szlakiem turystycznym wiodącym przez Grzybowiec na Giewont docieramy do Siodła pod Siodłową Turnią. Stąd idziemy około 100 m ku N, trawersując trawiaste zbocze z kępami kosówki, w kierunku ścian Małego Giewontu. Wspinamy się kilka metrów (łatwo) przez prożek skalny prowadzący pod widoczną z daleka, wąską szczelinę i idziemy następnie kilka metrów półką na prawo, do poszukiwanego otworu. Dojście łatwe, w końcowej części nieco eksponowane, zwiedzanie łatwe.
Opis jaskini
Otwór główny o poziomym stropie ma 1,7 m wysokości i około 2,5 m szerokości. Za nim wznosi się stromo niska nyża o długości 4 m. Przed jej końcem odchodzi do góry zawaliskowy komin o wysokości 1,5 m, uchodzący na powierzchnię terenu (jego otwór ma wymiary 0,4x0,7 m). Wschodnią część nyży zajmują wielkie wanty, strop również tworzy gigantyczny blok skalny. Nyżę zamyka zawalisko.
Schronisko rozwinęło się w zawalisku, w wapieniach dolomitycznych triasu (seria wierchowa, fałd Giewontu). Ściany są nieco zwietrzałe. Namulisko buduje drobny gruz wapienny i dolomityczny, wielkie wanty oraz żółty osad mulisty.
Wilgotność i przewiew zależą tu od warunków atmosferycznych. Światło sięga do końca.
Przy otworze występuje bardzo skąpa roślinność kwiatowa oraz porosty. Faunę reprezentują owady (m in. muchy, komary, pająki) i ślimaki.
Historia
Historia eksploracji
Opisywany obiekt nie był wcześniej wzmiankowany w literaturze speleologicznej.
Historia dokumentacji
Podczas prac nad inwentaryzacją jaskiń tatrzańskich prowadzonych przez OW PTPNoZ, dokumentację nyży sporządziła I. Luty przy współpracy M. Różyczki w czerwcu 2001 r. Pomiary wykonano przy użyciu busoli i klizymetru Suunto oraz taśmy parcianej.
Plan opracowała I. Luty.
Bibliografia
Jaskinie TPN 2004 (plan i opis inwentarzowy).
Źródła
(brak informacji o źródłach)
Opracowali
Jerzy Grodzicki
Izabella Luty
