Drogi dojścia
Idziemy dnem Doliny Olczyskiej aż do wylotu Siklawicznego Żlebu. Tu zaczynamy podchodzić po zboczu Suchego Wierchu ku NE trawiastym obniżeniem w środkowej części pasa skałek. Otwór znajduje się około 10 m poniżej grzbietu, pod skałką po prawej orograficznie stronie tej depresji. Jest ukryty w trawach, widoczny dopiero z bliska. Dojście i zwiedzanie łatwe.
Opis jaskini
Wejście w kształcie szczeliny pochylonej pod kątem 45° ku E, jest ciasne, ma około 40 cm szerokości i 1 m wysokości. Po około 1 m szczelina rozszerza się w małą komórkę o wymiarach rzędu 2x1 m.
Dno pokryte jest gruzem i gliną, przy otworze glebą. Schronisko jest wilgotne, po tylnej ścianie ścieka woda. Wewnątrz słychać odgłosy wody płynącej szczelinami wewnątrz skały. Światło dociera do końca.
Otwór zarasta trzcinnik owłosiony Calamagrostis villosa (CHAIX) J. F. GMEL, w głębi występują glony, mchy i porosty. W 2006 roku w jaskini próbowała założyć gawrę niedźwiedzica z dwójką młodych.
Historia
Historia dokumentacji
Schron został udokumentowany 18 września 1994 roku przez T. Zwijacza-Kozicę, który w 1998 roku opublikował jego plan i opis.
Bibliografia
Zwijacz-Kozica, T. 1998a (plan i opis inwentarzowy); Jaskinie Tatrzańskiego Parku Narodowego, 2004 (plan i opis inwentarzowy); Zwijacz-Kozica T, Zięba F; 2008 (wzmianka o gawrowaniu niedźwiedzia i zdjęcie otworu jaskini).
Źródła
(brak informacji o źródłach)
Opracowali
Jerzy Grodzicki
Tomasz Zwijacz-Kozica