Numer inwentarzowy: T.D-17.16
Gmina: Zakopane (gmina miejska); tatrzański; małopolskie
Właściciel terenu: Skarb Państwa
Zarządca: Tatrzański Park Narodowy
Wysokość otworu: 1310 m n.p.m.
Wystawa otworu: SW
WGS84: N49.251930, E19.980610
WGS84: N49d 15.1158m, E19d 58.8366m
WGS84: N49d 15m 06.9s, E19d 58m 50.2s
UTM: Easting 425817, Northing 5455962, Zone 34
Drogi dojścia
Z Kuźnic idziemy zielono znakowaną drogą wiodącą na Myślenickie Turnie do miejsca, gdzie opuszcza ona dno Kasprowego Potoku (jest tu duży zakręt), dalej wyraźną, nieznakowaną ścieżką, która prowadzi nad zachodnim zboczem tego potoku. Po około 400 m od zejścia ze szlaku skręcamy w lewe odgałęzienie ścieżki i niebawem przechodzimy przez suche koryto potoku na przeciwległy stok. Tu skały Zawraciku Kasprowego oddalają się od łożyska potoku ku E i wznoszą pionowymi ściankami. W górze, pod ścianami, w drugim (liczą od dołu) żlebie widać otwór Dziury pod Kamieniem T.D-17.15. Dochodzimy w jego pobliże klucząc wśród stromych upłazków i skałek. Dalej podchodzimy kilkadziesiąt metrów wprost do góry, aż do poszukiwanego otworu, położonego u podnóża małej skałki. Dojście i zwiedzanie bez trudności.
Opis jaskini
Otwór jest owalny, pochylony pod kątem około 45o, ma wymiary 1,3 m na około 4 m. Prowadzi do małej niszy o skalnym, wznoszącym się dnie. Jej strop pochylony jest ku NW.
Nisza powstała w wapieniach malmu (seria wierchowa, fałd Giewontu), na szczelinie 49o/44oN. Namulisko nie występuje, jedynie na końcu niszy, na niewielkim wypłaszczeniu nagromadziło się nieco iłu, szarego pyłu i okruchów wapienia, a na występach skały widać ślady gleby.
Schronisko jest zwykle suche i widne, bez przewiewu. Rośliny kwiatowe nie występują; na ścianach rozwijają się mchy i porosty. W niszy przebywają pająki i inne owady.
Historia
Historia eksploracji
Nisza nie była wzmiankowana w literaturze speleologicznej do czasu zinwentaryzowania, być może ze względu na małe rozmiary.
Historia dokumentacji
Podczas prac nad inwentaryzacją jaskiń tatrzańskich prowadzonych przez OW PTPNoZ dokumentację jej sporządziła I. Luty przy współpracy H. Wachowiak w dniu 24 lipca 1979 r., wykonała również pomiary sytuacyjno-wysokościowe położenia otworu metodą ciągu busolowo-taśmowego. Pomiary przeprowadzono busolą geologiczną Meridian i taśmą parcianą. Dane zaktualizowała I. Luty (2009).
Plan opracowała I. Luty.
Bibliografia
Kardaś, R. M. 1980a (wzmianka o zinwentaryzowaniu, bez nazwy); Jaskinie TPN 2002b (plan, przekrój i opis inwentarzowy).
Źródła
Gajek, P. 1993 (geneza, plan I. Luty).
Opracowali
Jerzy Grodzicki
Izabella Luty