Numer inwentarzowy: T.D-06.15
Gmina: Kościelisko (gmina wiejska); tatrzański; małopolskie
Właściciel terenu: Skarb Państwa
Zarządca: Tatrzański Park Narodowy
Wysokość otworu: 1567 m n.p.m.
Wystawa otworu: NNE
WGS84: N49.245036, E19.840732
WGS84: N49d 14.7022m, E19d 50.4439m
WGS84: N49d 14m 42.1s, E19d 50m 26.6s
UTM: Easting 415626, Northing 5455342, Zone 34
W górnej części Doliny Lejowej, w jej osi, u podnóża ścian Tylkowiańskich Spadów
Drogi dojścia
Położenie: w górnej części Doliny Lejowej, w jej osi, u podnóża ścian Tylkowiańskich Spadów. Dojście: Doliną Lejową podchodzimy szlakiem, następnie z Niżniej Polany Kominiarskiej nieznakowanymi drogami i perciami zwierzęcymi na Przełączkę pod Kufą i dalej pod północne ściany Kufy. Stąd percią wiodącą pod ścianami idziemy na wschód, następnie na południe (perć wznosi się tu stromo), mijamy otwór Szemrzącego Schronu T.D-06.03 i kilka metrów na lewo schodzimy do poszukiwanego otworu. Jest on widoczny z daleka. Inny wariant dojścia wiedzie przez Stoły, Przełęcz ku Stawku i dalej pod Tylkowiańskimi Spadami. Dojście i zwiedzanie bez trudności.
Opis jaskini
Rozległy okap wyznacza otwór o szerokości 12,7 m i wysokości 2,5 m. Za otworem rozciąga się płytka nisza, sięgająca w głąb skały na 3,8 m. Jej dno pod okapem wznosi się stromo, w głębi jest poziome. Strop tworzy płaska płyta wapienna, zapadająca pod kątem około 30o ku S.
Schronisko rozwinęło się na kontakcie tektonicznym wapieni malmu z marglami albu, w obrębie wierchowej serii paraautochtonicznej. Ściany są bardzo zwietrzałe, bez nacieków. Namulisko tworzy w głębi głównie gruz łupkowy i wapienny, na pochyłej części dna występuje gleba z gruzem i duże wanty oberwane ze stropu. W miejscu spływania wody materiał jest nieco obtoczony.
Nisza jest mokra, po okapie cieknie szemrzący strumyczek, nawet podczas suszy intensywnie kapie woda. Brak przewiewu, światło sięga do końca. Przy otworze występują rośliny kwiatowe, paprocie oraz obecne również w głębi niszy, na ścianach - mchy, porosty i glony. Obecności fauny nie stwierdzono.
Historia
Historia eksploracji
Opisywany obiekt znany był zapewne od dawna, brak jednak o nim wzmianek w literaturze speleologicznej, zapewne ze względu na małe rozmiary.
Historia dokumentacji
Podczas prac nad inwentaryzacją jaskiń tatrzańskich prowadzonych przez PTPNoZ, dokumentację schroniska sporządziła I. Luty w dniu 27 września 2003 r. Pomiary wykonała przy użyciu busoli i klizymetru Silva oraz taśmy parcianej. Dane zaktualizowała I. Luty (2009).
Plan opracowała I. Luty.
Bibliografia
Jaskinie TPN 2004 (plan, przekrój i opis inwentarzowy).
Źródła
(brak informacji o źródłach)
Opracowali
Jerzy Grodzicki
Izabella Luty
