Mała Żabia Szpara

    Jaskinia jest szczeliną rozwijającą się na kierunku S-N otwartą ku górze, przykrytą trzema dużymi blokami skalnymi. Dostajemy się do niej zjazdem na linie przez prostokątny otwór o wymiarach 0,5x0,9 m, utworzony przez kamienie i ściany szczeliny. Na głębokości 2,5 m znajdują się zaklinowane kamienie rozdzielające szczelinę na dwie części. Kontynuujemy zjazd bardziej dogodną, północną częścią szczeliny. Po około 6 m stajemy na jej pochyłym dnie. Korytarz ma w tym miejscu 0,6 m szerokości, a jego dno stanowią kamienie i duża ilość humusu. Na ścianach szczeliny widać lustro tektoniczne. Korytarzem schodzimy do najniższego punktu jaskini (-9,5 m). W tym miejscu odchodzi prostopadły do opisywanej szczeliny korytarzyk o długości 2 m zablokowany kamieniami.

     Szpara rozwinięta jest w granitoidach krystaliniku Tatr Wysokich. Jest to rozwarta wzdłuż powierzchni uskokowej szczelina grzbietowa. Ściany są lite, poza północną częścią szczeliny, którą w górnej części budują zaklinowane kamienie. Spąg pokrywa autochtoniczny gruz skalny i duża ilość humusu, na ścianach występuje namyty osad o charakterze błota.

      Rozproszone światło dzienne sięga do końca. Szpara jest sucha, po opadach w okolicach otworu wilgotna. W otworze rozwija się bujna roślinność zielona, wewnątrz obserwowano porosty i mchy sięgające do półki z zaklinowanych kamieni na głębokości 2,5 m. Obserwacje fauny nie były prowadzone.