Krakowskie Okno

Od bariery zamykającej udostępnioną turystycznie część wąwozu idziemy jego dnem dalej. Skręcając na prawo wychodzimy na rozszerzenie zamknięte zachodnią ścianą Ratusza. Wąwóz zwęża się, w dnie wymyte są niewielkie kaskadki, po lewej stronie mijamy skalny „nos” Ratusza, po prawej stronie – niewielkie podcięte skałki, a potem zarośnięte usypisko. Wchodzimy między wysokie skały i docieramy nad próg (2 m) w przewężeniu wąwozu (jest w nim charakterystyczny, głęboki stopień z prawej strony). Za progiem, gdzie następuje zakręt na lewo, odchodzi na prawo bardzo stromy, dość szeroki, zarośnięty roślinnością żleb, prowadzący do głównego otworu Jaskini Owczej T.E-09.08, z widocznymi z dołu otworami Schronów pod Owczą I i II. Po drodze pokonujemy zarośnięty próg (trudności I). Od otworu Jaskini Owczej T.E-09.08 trawersujemy około 100 m przez żeberko na drugą stronę żlebu – do wielkiego otworu w grzędzie, która ogranicza szeroki w tym miejscu żleb. Jest to górny otwór Krakowskiego Okna, niewidoczny od Jaskini Owczej. Do dolnego (NE) otworu można dotrzeć od otworu Jaskini pod Oknem T.E-09.10, wspinając się w lewo do góry przez mokry, nieprzyjemny próg. Dojście do górnego otworu – trudności I, do dolnego – IV (?), zwiedzanie łatwe.