Komora w Okręcie

Informacje ogólne

Numer inwentarzowy: T.D-08.50
Gmina: Kościelisko (gmina wiejska); tatrzański; małopolskie
Właściciel terenu: Skarb Państwa
Zarządca: Tatrzański Park Narodowy
Wysokość otworu: 1108 m n.p.m.
Wystawa otworu: SW

Dane morfometryczne

Długość: 12.0 m
Deniwelacja: 7.8 m (+7.8 m )

Współrzędne geograficzne

WGS84: N49.251715, E19.866853
WGS84: N49d 15.1029m, E19d 52.0112m
WGS84: N49d 15m 06.2s, E19d 52m 00.7s
UTM: Easting 417538, Northing 5456056, Zone 34

Lokalizacja otworu

Na prawym orograficznie zboczu Doliny Kościeliskiej, pod granią Organów, tuż pod środkowym (najwyższym) wierzchołkiem turni zwanej Okrętem.

Dokumentacja graficzna

Drogi dojścia

Od Lodowego Źródła w Dolinie Kościeliskiej idziemy szlakiem wiodącym do Jaskini Mroźnej. Na wyraźnej płaśni skręcamy na prawo i wygodną, choć nieoznakowaną ścieżką dochodzimy w pobliże szczytu Okrętu (jest to droga prowadząca do Okien Zbójnickich). Dalej - około 40 m na zachód zarośniętą lasem granią Okrętu - do środkowego wierzchołka. Stąd schodzimy, po prawej stronie, bardzo stromym żlebem nad urwisko i wykonujemy kilka ryzykownych kroków wąskim zachodzikiem na lewo, wprost do otworu. Otwór nie jest widoczny z drogi dojścia. Można go dojrzeć z dna doliny, z pierwszego mostka za Bramą Kraszewskiego. Dojście w końcowej części eksponowane, niezbędna lina do asekuracji. Zwiedzanie łatwe.

Opis jaskini

   Ukośny otwór ma około 6 m wysokości i prawie 3 m szerokości, roztacza się z niego piękny widok na dolinę. Wchodzimy do obszernej, wysokiej komory. Jej lewa ściana jest silnie pochylona. Przy końcu, stromo do góry ku N, odchodzi ciasna szczelina, która ma kontakt z powierzchnią (widać ślady namytej gleby).

    Schronisko rozwinęło się na systemie szczelin w wapieniach mezozoicznych jednostki Organów (seria wierchowa, płaszczowina Czerwonych Wierchów); ma charakter komory zawaliskowej. Na ścianach występują miejscami drobne nacieki grzybkowe. W stropie końcowej części widać wielkie zaklinowane wanty. Dno pokrywa żółty osad gliniasty, szara martwica, a przy otworze nieco gleby.          

Komora jest sucha, oświetlona, bez przewiewu. Na jej ścianach rozwijają się różne gatunki porostów i nieco mchu, w otworze - wątła paproć oraz trawy. Występowania fauny nie stwierdzono.

Historia

Historia eksploracji

Schronisko dotychczas nie było wzmiankowane w literaturze. Szkic ściany wraz z lokalizacją otworu narysował w 1958 r. w swoim notatniku terenowym J. Rudnicki w czasie swoich badań terenowych, jednak nie zwiedził groty.

Historia dokumentacji

Podczas inwentaryzacji jaskiń tatrzańskich OW PTPNoZ jego dokumentację sporządziła w dniu 24 lipca 1992 r. I. Luty przy współpracy T. Mardala. Pomiary wykonano taśmą parcianą i busolą geologiczną Meridian. Fotografię otworu wykonała I. Luty. Dane zaktualizowała I. Luty (2009).
Plan opracowała I. Luty.

Bibliografia

Jaskinie TPN 1993b (plan i opis inwentarzowy).

Źródła

Rudnicki, J. 1957- 959 (szkic ściany z otworami).

Opracowali

Jerzy Grodzicki
Izabella Luty