Kominek Giewontowy

Informacje ogólne

Numer inwentarzowy: T.C-13.04
Gmina: Zakopane (gmina miejska); tatrzański; małopolskie
Właściciel terenu: Skarb Państwa
Zarządca: Tatrzański Park Narodowy
Wysokość otworu: 1410 m n.p.m.
Wystawa otworu: N
Inne otwory: 2 - ku NW, 1416 m n.p.m.

Dane morfometryczne

Długość: 14.7 m
Deniwelacja: 12.0 m (+6.0 m , -6.0m)

Współrzędne geograficzne

WGS84: N49.254591, E19.935677
WGS84: N49d 15.2755m, E19d 56.1406m
WGS84: N49d 15m 16.5s, E19d 56m 08.4s
UTM: Easting 422551, Northing 5456303, Zone 34

Lokalizacja otworu

Dolina Strążyska, Dolina Wielka Rówień; : w północnej ścianie Długiego Giewontu, na E od zalesionego grzbietu Styrżnika. Kominek znajduje się około 30 metrów powyżej otworu Dziury nad Doliną Strążyską T.C-13.02, nad trawnikiem w ścianie.

Dokumentacja graficzna

Drogi dojścia

Idziemy dnem Doliny Strążyskiej, dalej omijamy Siklawicę i niewyraźną percią przez Małą Dolinkę idziemy do góry, następnie około 50 m wschodnim skrajem piargu wysypującego się ze Żlebu Szczerby. Dalej skręcamy w boczny, wąski żleb (po prawej orograficznie stronie). Jest to pierwszy boczny żleb, licząc od najwyższego punktu stożka piargu. Wspinamy się nim kilkadziesiąt metrów, pokonując kilka małych progów (I-II). Skręcamy następnie na lewo, do wyraźnej ścieżki jeleni. Ścieżka ta przecina w poprzek stok Styrżnika. Trawersujemy cały stok, aż do ściany Długiego Giewontu. Widać w niej skośną, ciemną szczelinę, przypominającą otwór jaskini. Stąd obniżając się kilkanaście metrów wzdłuż ściany można dojść do Nyży Giewontowej i Dziury nad Doliną Strążyską T.C-13.02. W pobliżu tej dziury, na W od niej, w miejscu, gdzie trawnik schodzi najniżej, wspinamy się kilka metrów kruchą ścianką (III), dalej bardzo stromym trawnikiem kilkadziesiąt metrów ku SE, do kilku smreków widocznych w jego górnej części. Stąd trawersujemy ku E i nieco w dół do trawiastego kociołka, w którym przy ścianie znajdujemy dolny otwór poszukiwanego kominka. Górny otwór widać w ścianie, kilka metrów nad dolnym. Dochodzimy do niego kominkiem. Otwory są widoczne z daleka.

Opis jaskini

  Otwór dolny ma około 2,3 m szerokości i około 3,5 m wysokości, górny – mniejszy, około 0,5 m szerokości i 1,3 m wysokości. Od otworu dolnego wspinamy się kilka metrów (III), dalej zapieraczką (ciasno – w najwęższym miejscu szerokość 0,4 m), po około 6 metrach dochodzimy do okna (II otwór). Naprzeciwko niego widać szczelinowy korytarzyk o długości 2,3 m. Jego dno jest płaskie, pokryte namuliskiem gruzowym, z domieszką iłu rezydualnego. Dalej kominek znów się rozszerza i kontynuuje się jeszcze 6 m.

  Kominek został wymyty na szczelinie w wapieniach urgonu płaszczowiny Giewontu. Na ścianach widać liczne nacieki grzybkowe.

Jest sucho. Światło rozproszone dociera do końca. Przy otworach występują rośliny kwiatowe, głębiej niewielka ilość glonów i porostów.

Historia

Historia eksploracji

Otwory mogły być zauważone od dawna. Zaruski (1923) wzmiankuje o istnieniu kilku wnęk w okolicy Dziury nad Doliną Strążyską, nie nazywa ich jednak, nie opisuje i nie podaje informacji o zwiedzaniu.

Historia dokumentacji

W ramach wyprawy inwentaryzacyjno-poszukiwawczej WAKS dokumentację sporządziła w dniu 25.06.1980 r. I. Luty przy współpracy K. Pohoskiego. Pomiary wykonano busolą geologiczną Merldian i taśmą parcianą. Dane zaktualizowała I. Luty (2009).
Plan opracowała I. Luty.

Bibliografia

Zaruski, M. 1923 (wzmianka bez użycia nazwy); Luty, I. 1980 (wzmianka bez użycia nazwy); TATRY POLSKIE 1984 (lokalizacja na mapie 1:10 000); Jaskinie TPN 1991 (plan, przekrój i opis inwentarzowy).

Źródła

(brak informacji o źródłach)

Opracowali

Jerzy Grodzicki
Izabella Luty