Numer inwentarzowy: T.E-09.30
Gmina: Kościelisko (gmina wiejska); tatrzański; małopolskie
Właściciel terenu: Skarb Państwa
Zarządca: Tatrzański Park Narodowy
Wysokość otworu: 1240 m n.p.m.
Wystawa otworu: SW
WGS84: N49.237154, E19.859262
WGS84: N49d 14.2292m, E19d 51.5557m
WGS84: N49d 14m 13.8s, E19d 51m 33.3s
UTM: Easting 416961, Northing 5454446, Zone 34
Dolina Kościeliska, na prawym orograficznie zboczu Wąwozu Kraków.
Drogi dojścia
Podchodzimy dnem Wąwozu Kraków, omijając żleb, którym prowadzi droga do Żółtej Dziury T.E-09.16 (pierwszy żleb po prawej orograficznie stronie wąwozu, odchodzący nad pierwszym małym progiem, licząc od bariery zamykającej szlak turystyczny). Wąwóz zakręca tu pod kątem prostym na prawo. Za zakrętem spostrzegamy po prawej stronie, w ograniczeniu bardzo stromego, wąskiego żlebu otwór Jaskini pod Oknem T.E-09.10. Idziemy dalej dnem wąwozu, który skręca na prawo (zwężenie między wysokimi skałami), a następnie ostrym łukiem w lewo. Za kolejnym zakrętem w prawo wychodzimy na rozszerzenie wąwozu o dnie częściowo porośniętym smrekami. Z tego rozszerzenia prowadzi w górę kilka żlebów. Stąd podchodzimy około 150 m pierwszym żlebem (po prawej orograficznie stronie). Jest on piarżysto-trawiasty (aktualnie porośnięty lasem). Przy zwężeniu żlebu, w jego lewym orograficznie zboczu, za jaworem widać otwór szczeliny. Dojście i zwiedzanie łatwe.
Opis jaskini
Wysoki otwór (około 4x0,8 m) wiedzie do wznoszącego się stromo, szczelinowego korytarza, zakończonego ślepo. W jego zawaliskowym stropie zbudowanym z zaklinowanych want widać 1-metrowy kominek. Korytarz rozwinął się w wapieniach malmo-neokomu wierchowej serii autochtonicznej. Ściany są spękane, zwietrzałe, bez nacieków. Namulisko w pobliżu otworu stanowi żółta glina, wyżej dno jest skalne.
Szczelina jest widna. Wilgotność i przewiew zależą tu od warunków atmosferycznych. W jej wnętrzu widać porosty i mchy, w spękaniach skały rosną paprocie. Przy otworze występują rośliny kwiatowe. Zaobserwowano obecność much i komarów.
Historia
Historia eksploracji
Schronisko nie było dotąd wzmiankowane w literaturze speleologicznej.
Historia dokumentacji
W ramach inwentaryzacji jaskiń tatrzańskich OW PTPNoZ jego dokumentację w dniu 31 lipca 1994 r. sporządziła I. Luty przy współpracy J. Pośpiech. Pomiary wykonano przy użyciu busoli geologicznej Meridian i taśmy parcianej. Dane zaktualizowała I. Luty (2009).
Plan opracowała I. Luty.
Bibliografia
Jaskinie TPN 1994 (plan, przekrój i opis inwentarzowy).
Źródła
(brak informacji o źródłach)
Opracowali
Jerzy Grodzicki
Izabella Luty