Jaskinia za Mnichem

Informacje ogólne

Numer inwentarzowy: T.E-13.14
Inne nazwy: JM4
Gmina: Kościelisko (gmina wiejska); tatrzański; małopolskie
Właściciel terenu: Skarb Państwa
Zarządca: Tatrzański Park Narodowy
Wysokość otworu: 1524 m n.p.m.
Wystawa otworu: SW

Dane morfometryczne

Długość: 12.0 m
Deniwelacja: 4.0 m (+4.0 m )

Współrzędne geograficzne

WGS84: N49.244750, E19.927538
WGS84: N49d 14.6850m, E19d 55.6523m
WGS84: N49d 14m 41.1s, E19d 55m 39.1s
UTM: Easting 421943, Northing 5455217, Zone 34

Lokalizacja otworu

Dolina Małej Łąki, w prawym (or.) zboczu Doliny Małej Łąki (Niżniej Świstówki), w dolnej części zachodniego zbocza Mnichowych Turni, w pobliżu podstawy Żlebu Poszukiwaczy Jaskiń (za Mnichem Małołąckim). Otwór jest widoczny z dna Niżniej Świstówki, kilka metrów nad piargiem, w dolnej części pierwszego progu w tym żlebie, w szczelinie pod okapem.

Dokumentacja graficzna

Drogi dojścia

Żółto znakowanym szlakiem podchodzimy Doliną Małej Łąki, następnie skręcamy do Niżniej Świstówki i idziemy dalej bez perci ku E, pod ściany, w kierunku ujścia Żlebu Poszukiwaczy Jaskiń. Nad piargiem wspinamy się kilka metrów (łatwo) do widocznego z drogi dojścia poszukiwanego otworu. Dojście łatwe, zwiedzanie bez trudności.

Opis jaskini

    Otwór o szerokości około 0,5 m i wysokości 1 m prowadzi do ciasnego, prostego korytarzyka. Za prożkiem 0,4 m rozszerza się on nieco i znów zwęża, następnie przechodzi w wysoką na ponad 3-metrową, pochyłą, szczelinową komórkę zamkniętą zawaliskiem. W jej górnej części można przejść nieco dalej ku NE niż w dolnej.

    Jaskinia rozwinęła się w wapieniach należących do wierchowej jednostki Organów (fałd Czerwonych Wierchów), na szczelinie 51̊/68̊ S. Na ścianach w komórce występują nacieki grzybkowe i mleko wapienne. Namulisko do prożka 0,4 m tworzy głównie gleba, są też jej namyte ślady w zawalisku końcowym. W głębi groty występuje drobny gruz wapienny z domieszką gliny i piasku, a na końcu - duże wanty.

    Szczelina jest wilgotna. Wyczuwa się delikatny przewiew. Światło odbite dociera prawie do końca. Przy otworze rozwijają się mchy, glony i porosty; roślin kwiatowych brak. Faunę reprezentują liczne owady troglokseniczne (m. in. motyle, ćmy, komary, muchówki i pająki).

Historia

Historia eksploracji

Brak wzmianek o tym obiekcie w literaturze speleologicznej do czasu zinwentaryzowania go.

Historia dokumentacji

Podczas prac nad inwentaryzacją jaskiń tatrzańskich OW PTPNoZ dokumentację szczeliny sporządziła w dniu 28 lipca 1978 r. I. Luty przy współpracy M. Lasoty. Pomiary wykonano busolą geologiczną Meridian i taśmą parcianą. Dane sytuacyjno-wysokościowe położenia otworu podano na podstawie pomiarów przeprowadzonych w dniu 23 września 1982 r. Zespół Koła Naukowego Geodetów Górniczych AGH pod kierownictwem W. Borowca. Dane zaktualizowała I. Luty (2009).
Plan opracowała I. Luty.

Bibliografia

Burkacki, M. i in. 1984 (informacja o odkryciu i udokumentowaniu); Luty, I. 1982b (informacja o pomiarach sytuacyjno-wysokościowych, bez nazwy); Luty, I. 1989b (dane morfometryczne, lokalizacja na mapie i rysunku ścian Mnichowych Turni, dane historyczne); Jaskinie TPN 2000 (plan i opis inwentarzowy).

Źródła

(brak informacji o źródłach)

Opracowali

Jerzy Grodzicki
Izabella Luty