Jaskinia w Trawie

Drogi dojścia

Z Przysłopu Miętusiego idziemy niebieskim szlakiem wiodącym na Czerwone Wierchy. Nad Kobylarzowym Żlebem wznosimy się jeszcze szlakiem około 150 m, następnie idziemy nieco na prawo, nieznakowaną ścieżką trawersującą zbocze Czerwonego Grzbietu w kierunku Jaskini Wielkiej Litworowej (T.E-12.01). Ścieżką tą docieramy do wspomnianego powyżej żlebu, do miejsca, gdzie przechodzi ona przez młaki. Stąd w dół, w stronę grzędy z widocznym z daleka płatem kosówki, w której znajduje się otwór Dziury w Litworowej T.E-12.40. Otwór Jaskini w Trawie (ukryty w gęstych trawach), położony jest 42 m na wschód (wprost do góry) od Dziury w Litworowej T.E-12.40. Dojście i zwiedzanie bez trudności.

Opis jaskini

Otwór o wymiarach 0,4x1,2 m wiedzie do płytkiej studzienki, przechodzącej w stromą, krótką i ciasną pochylnię. Sprowadza ona w dół do pochyłej komory zawaliskowej o wymiarach 4,5x4x2 m. Wschodni kraniec komory przechodzi w krótki korytarzyk zamknięty zawaliskiem.

Jaskinia rozwinęła się w wapieniach triasu środkowego serii wierchowej (fałd Czerwonych Wierchów). Ściany są kruche, silnie zwietrzałe. Namulisko tworzy głównie gleba i autochtoniczny rumosz wapienny, a także piasek, żwir i większe okruchy granitoidów pochodzących z czapy krystalicznej Czerwonych Wierchów.

Jaskinia jest wilgotna. Przewiewu nie wyczuwa się. Światło sięga do dna wstępnego korytarza-pochylni.

Rośliny kwiatowe występują przy otworze, głębiej sięgają mchy. T. Bielska wymienia następujące gatunki zebranych przez siebie roślin (oznaczenia mszaków J. Mickiewicz):

kwiatowe - Rhodiola rosea L., Viola biflora L., Carex firma Host, Mutellina purpurea Thell., Campanula polymorpha Witasek,Festuca tatrae Degen,Potentilla aurea L., Selaginella selaginoides Lk.,Soldanella carpatica Vierh., Sesleria tatrae Deyl, Polygonum viviparum L.,Geum montanum L., Juncus trifidus L., Thymus pulcherrimus Schur, Alchemilla sp., Luzula pilosa Wild.;

mszaki - Tortella tortuosa Limpr., Polytrichum alpinum Schimp.,Distichium montanum Hag., Encalypta contorta Lindb., Bryum argentum L.,Erythrophyllum rubellum Lske.

W głębi jaskini zauważono owady troglokseniczne.

Historia

Historia eksploracji

Jaskinia mogła być znana przed 1936 r. Zwoliński (1961) podaje, że znalazł z bratem po roku 1923 a przed 1936 „dwa ciasne tuneliki w Dolinie Litworowej”. Wzmianka ta najprawdopodobniej dotyczy opisywanego obiektu i Dziury w Litworowej. Według informacji Z. Wójcika jaskinia znana była S. Wójcikowi i innym grotołazom zakopiańskim eksplorującym ten teren w latach sześćdziesiątych naszego wieku, nie nadali jej jednak żadnej nazwy. W spisie jaskiń Borowca i in. (1977, 1978) figuruje być może pod nazwami Dziura w Małołączniaku (Dziura w Trawie).

Historia dokumentacji

Podczas prac nad inwentaryzacją jaskiń tatrzańskich OW PTPNoZ, w 1976 r. odszukano i sfotografowano otwór, a 12 lipca 1978 r. T. Bielska zebrała roślinność około otworową. Dokumentację jaskini sporządziła 7 sierpnia 1980 r. I. Luty przy współpracy A. Skarżyńskiego. Pomiary wykonano przy użyciu busoli geologicznej Meridian i taśmy parcianej. Pomiary sytuacyjno-wysokościowe położenia otworu przeprowadził w dniu 16 sierpnia 1981 r. zespół pod kierownictwem W. Borowca. Dane zaktualizowała I. Luty (2009).
Plan opracowała I. Luty.

Bibliografia

Zwoliński, S. 1961 (wzmianka o odkryciu, bez nazwy, może dotyczyć opisywanego obiektu); Burkacki, M., Kropiwnicka, M. 1976 (wzmianka o wykonaniu dokumentacji fotograficznej); Borowiec, W. i in. 1977,1978 (dane morfometryczne pod nazwą Dziura w Małołączniaku /Dziura w Trawie/, mogą dotyczyć opisywanej jaskini); TATRY POLSKIE 1984 (lokalizacja na mapie 1: 10 000 pod nazwą Jaskinia w Trawie); Jaskinie TPN 1999 (plan, przekrój i opis inwentarzowy); Bielska, T., Mickiewicz, J. 2000 (flora).

Źródła

(brak informacji o źródłach)

Opracowali

Jerzy Grodzicki

Izabella Luty

Jaskinia w Trawie

Informacje ogólne

Dane morfometryczne

Współrzędne geograficzne

Lokalizacja otworu

Dokumentacja graficzna