Drogi dojścia
Z Przysłopu Miętusiego niebiesko znakowanym szlakiem wiodącym na Małołączniak docieramy do charakterystycznej skałki z płytką nyżą, widocznej w około 3/4 górnej części Kobylarzowego Żlebu. Podchodzimy stąd jeszcze około 10 m i skręcamy ze szlaku na lewo, gdzie po następnych 10 metrach odnajdujemy otwór ukryty w powierzchniowym zawalisku. Dojście bez trudności, zwiedzanie uciążliwe ze względu na dużą ilość gleby przy otworze (ślisko).
Opis jaskini
Otwór o wymiarach 0,5x1,0 m wiedzie do przełazu prowadzącego do niewielkiej salki. Z dna salki odchodzi poprzecznie odgałęzienie o obniżonym stropie.
Jaskinia rozwinęła się w wapieniach triasu środkowego (seria wierchowa, fałd Czerwonych Wierchów). Namulisko stanowi rumosz wapienny wymieszany z glebą.Brak danych o warunkach mikroklimatycznych (wilgotność i przewiew zapewne zależne są od warunków panujących na powierzchni terenu) oraz występowaniu flory i fauny.
Historia
Historia eksploracji
Jaskinia została odkryta w dniu 9 sierpnia 1998 r. przez D. Fuję i Z. Tabaczyńskiego z ST Zakopane. W eksploracji uczestniczył też S. Szadkowski.
Historia dokumentacji
D. Fuja (1998) opublikował sporządzony przez siebie opis oraz szkicowy plan i przekrój jaskini pod nazwą Jaskinia w Szarym Żlebie (tak do niedawna był nazywany w środowisku grotołazów Kobylarzowy Żleb). Ponieważ nazwa Szary Żleb jest obecnie stosowana dla innego żlebu w tej okolicy (patrz przewodnik W. Cywińskiego, 1995), zmieniono nazwę jaskini na bardziej adekwatną do aktualnego nazewnictwa powierzchniowego. Dane zaktualizowała I. Luty (2009).
Szkic planu i przekroju wg D. Fuji (1998).
Szkic planu i przekroju wg D. Fuji (1998).
Bibliografia
Fuja, D. 1998 (szkic planu i przekroju, opis); Jaskinie TPN 1999 (szkic planu, przekroju i opis inwentarzowy).
Źródła
(brak informacji o źródłach)
Opracowali
Jerzy Grodzicki
Izabella Luty