Drogi dojścia
Od miejsca, gdzie ścieżka wiodąca ze Stołów przez Załupę na Kominiarski Wierch przekracza grań na stronę Doliny Smytniej opuszczamy się kilkadziesiąt metrów po stoku i trawersujemy u podnóża wapiennych skałek. Dalej posuwamy się wzdłuż kontaktu piaskowców i wapieni, przekraczając żeberko z piaskowcowych skałek tuż pod wapienną ścianką. Stąd, znacznie dalej, widzimy następne żeberko z charakterystycznym piaskowcowym mnichem, znajdującym się również blisko kontaktu z wapieniami. Nie dochodząc do mnicha, z lewej, pod wapienną ścianką znajduje się widoczny z daleka, szczelinowaty otwór Jaskini nad Smytnią. Dojście i zwiedzanie bez trudności.
Opis jaskini
Trzymetrowej wysokości otwór prowadzi do szczelinowatego, krótkiego korytarzyka, zablokowanego na końcu głazami. Jest on rozwinięty w wapieniach malmo-neokomu autochtonicznej serii wierchowej. Namulisko stanowi gleba z gruzem wapiennym i nielicznymi głazami.
Schronisko nieco wilgotne, brak przewiewu. Światło i roślinność zielona sięgają do końca schroniska.
Schronisko nieco wilgotne, brak przewiewu. Światło i roślinność zielona sięgają do końca schroniska.
Historia
Historia eksploracji
Schronisko zapewne znane od dawna. jednak nie wzmiankowane w publikacjach. Pierwszą wzmiankę o schronisku zawiera opracowanie Wiśniewskiego (1988), który sugeruje, że może być ono identyfikowane z wymienianą przez Wójcika (1966a) Jaskinią Smytnią, która jest jednak znacznie dłuższa (10 m). Bardziej prawdopodobne byłoby identyfikowanie schroniska z (także wymienianą przez Wójcika) Mnichową Dziurą, ta jednak również jest znacznie dłuższa (8 m).
Historia dokumentacji
Dokumentacja została sporządzona 16.06.1977 r. w ramach inwentaryzacji jaskiń tatrzańskich OW PTPNoZ przez R. i R.M. Kardasiów przy współpracy M. Różyczki. Pomiary wykonano taśmą parcianą i busolą geologiczną Meridian. Zaktualizował R.M. Kardaś (2009 r.).
Plan opracował R.M. Kardaś.
Plan opracował R.M. Kardaś.
Bibliografia
Wiśniewski, W.W. 1988 (podaje długość i wysokość n.p.m); Jaskinie TPN 1993a (plan i opis inwentarzowy).
Źródła
(brak informacji o źródłach)
Opracowali
Jerzy Grodzicki
Regina Kardaś