Drogi dojścia
Opis jaskini
Skośny, sklepiony od góry otwór o wysokości 1,5 m i podstawie o długości 2,5 m, nachylony jest w kierunku zachodnim przy północnej ekspozycji.
Za otworem stroma, niska pochylnia w prawo sprowadza do salki przyotworowej. Można także tam dojść idąc od otworu na wprost, przez niewielkie okienko, za którym znajduje się l m prożek, a dalej niska pochylnia opadająca do salki przyotworowej. Stąd do górnej części Nad Dachem prowadzi szczelina, rozpoczynająca się niskim i ciasnym przejściem między wantami, które doprowadza pod 3 m próg. Nad progiem korytarz jest wąski, w jego dnie występują niewielkie kałuże wody. Dochodzimy pod 12 m, ładnie myty komin. W jego górnej części otwiera się meander, który wznosi się niewielkimi prożkami (2 i l ,5 m) i potem zwęża do ciasnej szczeliny, by ponownie rozszerzyć się w salkę. W niej występują wspaniałe otoczaki skał krystalicznych o średnicy dochodzącej nawet do 30 cm. Dalej meander biegnie poziomo, a jego strop obniża się aż do piaszczystego dna.
Wracamy do salki przyotworowej. W prawo w dół biegnie pochylnia, która po paru metrach kończy się i niskim przełazem wprowadza progami do salki. Salka po paru metrach urywa się 2 m progiem do dolnej części, o dnie wypełnionym rumoszem skalnym. Tu znajdują się wejścia do krótkich, ciasnych korytarzyków między wantami. Dalszą drogę zagradzają znacznej miąższości bloki skalne, które obchodzimy wąską, wysoką szczeliną w lewo do góry. Szczeliną dostajemy się do małej, zawaliskowej salki nad studnią P.14. W połowie jej wysokości mijamy okno doprowadzające nad ciasną studzienkę, która przechodzi w pochylnię schodzącą do dna studni P.14.
Od dna studni P.14 odchodzi w kierunku SW korytarz z piaszczystym namuliskiem na dnie, który po kilkunastu metrach obniża się, początkowo do 0,5 m, potem do 0,3 m. Ten bardzo niski korytarzyk po 10 m doprowadza do dużej sali, której dno pokryte jest w większości namuliskiem piaszczystym. Tworzy ono, od strony komina w północnej części sali, stożek usypiskowy. W zachodniej części znajduje się komin, zablokowany wiszącym zawaliskiem w stropie.
W lewej części sali odchodzi korytarz, który przez 2 m prożek doprowadza do wysokiej pochylni. Przechodzi ona niżej w wąski meander o zmiennej wysokości i doprowadza pod Studnię Magazyniera (P.8). Kilka metrów (3-4 m) przed studnią Magazyniera odchodzi w lewo, szczelinowy, wąski wznoszący się korytarz, rozpoczynający ciąg Górki Rozrządowej. Po przejściu wspomnianego, szczelinowego korytarza, niskim okienkiem po prawej stronie możemy dostać się do dwóch wysokich ślepych kominów P.10 i P.9.
Idąc szczelinowym korytarzykiem na wprost dochodzimy do rozdroża. Tu korytarz idący w prawo kończy się po kilku metrach, a w lewo dochodzi do bardzo stromej, wysokiej pochylni. Poniżej niej, kręty, krótki korytarz doprowadza do kolejnej pochylni. Z jej dna, w prawo ku (SW) ciąg kontynuuje się w końcowej części bardzo wąskim korytarzykiem z namuliskiem w dnie. Nie zauważono tam przepływu powietrza.
Z dna pochylni odchodzi w lewo (ku E) wąski korytarzyk, kończący się 3 m progiem opadającym do małej salki. Z jej dna idziemy przez zacisk (Zł), a za nim dwumetrowy odcinek pochylni, która doprowadza pod komin 4 m wysoki. W zachodniej części przechodzi on w kolejny, tym razem ślepy komin, 10 m wysoki. Poniżej komina korytarz opada w dół i doprowadza do następnej pochylni. Kończy ją wąska szczelina, urywająca się 4 m progiem. Pod nim niski korytarzyk i parę małych prożków prowadzi wprost na ostatnią, bardzo stromą i śliską pochylnię (trudności IV). Kończy ona ciąg Górki Rozrządowej i opada do Meandra Speleologów w Jaskini Ptasiej Studni (patrz opis Jaskini Ptasiej Studni w części 2: Studnia Palidera-Syfon Końcowy drogą odkrywców).
Wracamy do Studni Magazyniera. W jej południowej części, na wysokości około 6 m od dna, odchodzi wąski korytarzyk i kominek. Kominek łączy się niedostępną szczeliną z dnem P.10, wspomnianego już wcześniej, ślepego komina, położonego w bok od początku ciągu Górki Rozrządowej.
Od dna Studni Magazyniera biegnie w dół wysoki meander, który po kilkunastu metrach urywa się w szczelinie studnią P.9. Idąc wyższym poziomem meandra (początek około 3 m nad dnem) dochodzimy nad studnię P.9 w jej stropie. Idąc od dna studni P.9 po kilkunastu metrach najpierw wygodnego korytarzyka z progiem (1,8 m), a potem wąską szczeliną, dochodzimy do salki przedzielonej "skalną zasłoną". Jej dno pokrywa piaszczysto-gliniaste namulisko. W stropie schodzi z góry ciąg przez Diabelski Młyn. W przeciwnym do wejścia krańcu salki otwiera się 12 m studnia (P.12), zwaną Małą Niagarą.
Nieco powyżej krawędzi studni Małej Niagary, w bliskim sąsiedztwie okna Korytarza Żyletek i Diabelskiego Młyna, znajduje się pionowe, eksponowane wejście do Komina z Wantą, który po paru metrach lekko się kładzie i przegina w kierunku zachodnim. Tu jego dalszy ciąg zamyka wiszący w stropie głaz.
Po około 2 m od górnej krawędzi Małej Niagary znajduje się okno z poziomym korytarzem, który doprowadza do 1,5 m progu w salce. Tu w dół ciągnie się Korytarz Żyletek, a w górę Diabelski Młyn. Korytarz Żyletek stanowi opadająca szczelina, zapełniona na końcu piaszczystym namuliskiem.
Diabelski Młyn rozpoczyna się 6 m powyżej salki, gdzie odchodzi wąska, lekko wznosząca się szczelina, która doprowadza do bardzo stromych pochylni tego ciągu. Kończą się one w niedostępnej szczelinie. Po około 12 m od podstawy pochylni, w jej dnie znajduje się studzienka, która doprowadza niskim meandrem poprzez progi do 5 m studzienki o zawaliskowym dnie. Na wysokości około 3 m od dna, w kierunku SW widoczne jest okno, za którym krótki korytarz doprowadza pod 6 m ślepy komin. Od dna studzienki w kierunku SW schodzi bardzo wąska szczelina, która wypada w stropie salki nad Małą Niagarą.
Wracamy na dno Studni Mała Niagara. Przy jej dnie otwiera się wysoki meander, który kilka metrów od wejścia urywa się 3 m, lekko przewieszonym progiem, nad którym -w czasie przyborów wody - rozpryskuje się struga, spływająca z Komina z Wantką. Meander początkowo biegnie ku SW, następnie skręca ku wschodowi. Na zakręcie w górę znajduje się 9 m wysoki, ślepy komin. Za zakrętem, po około 20 m meander urywa się w Studni z Rękawiczką (P.18). Studnia ta składa się z dwóch progów (6 i 11,5 m) przedzielonych pochyłą półką. Dno studni pokryte jest rumoszem różnej wielkości. Pod północną ścianą znajduje się niewielkie stałe jeziorko.
W północno-wschodniej części Studni z Rękawiczką, na wysokości 8 m od dna, spada w dół wąska szczelina, łącząca się z Meandrem Speleologów (patrz opis Jaskini Ptasiej Studni w części 2: Studnia Palidera-Syfon Końcowy drogą odkrywców).
W kierunku przeciwnym do zjazdu znajduje się krótki meander wpadający do Studni Taty na wysokości 22 m nad jej dnem (patrz opis Jaskini Ptasiej Studni w części 3: Studnia Palidera-Sala Dantego-Bazylika). Powyżej, równolegle do wspomnianego meandra, wznosi się od strony Studni z Rękawiczką myty korytarz kończący się w ścianie Studni Taty okrągłym oknem o średnicy około l m.
Po prawej stronie Studni z Rękawiczką na wysokości l m odchodzi bardzo wąski poziomy korytarzyk, rozpoczynający Ciąg Rzetelnej Informacji. Po paru metrach korytarzyk robi się stromy i urywa się śliską, gładką pochylnią. Poniżej niej krótki i ciasny korytarzyk wyprowadza nad niską, niewygodną, kolejną pochylnię. Po przejściu krótkiego odcinka poziomego z dwoma ciasnymi przewężeniami dostajemy się nad ostatnią, mytą pochylnię. Wpada ona do szczeliny między Ślimakiem a Mokrą Osiemnastką (patrz: opis Ptasiej Studni w części 5: Studnie Flacha-Szczelina Strzygi).
Pozostałe informacje znajdują się w opisie Jaskini Ptasiej Studni. Plan i przekrój Ptasiej Studni obejmuje także Jaskinię nad Dachem.