Jaskinia Zawaliskowa w Szerokiem

      Jaskinia ma dwa otwory: górny, stanowiący studnię o głębokości od 4,7 m (krawędź północna) do 2 m (krawędź południowa) o kształcie zdeformowanego pięciokąta o wymiarach 3,5x2 m oraz dolny, szczelinowy, o szerokości około 4 m i wysokości 0,9 m. Za otworem rozpościera się sala, której część stropu stanowi studnia górnego otworu. Na wprost otworu, nad 1,5-metrowym progiem w głąb skały biegnie ciasna szczelina zwężająca się po 3 m w stopniu uniemożliwiającym przejście. W prawo dno sali obniża się i po 5 m, obok dużego głazu rozpoczyna się korytarz o szerokości 0,8-1,2 m i wysokości 0,7 m. Po 3 m drogę na wprost zamyka zawalisko, natomiast w lewo 3 m korytarz doprowadza skośnie do niskiej, szerokiej zagruzowanej salki. W zawalisku w jej SE krańcu widać pomiędzy blokami prześwity do wstępnej części doprowadzającego korytarza.

      Jaskinia rozwinęła się na płaszczyznach międzywarstwowych i pęknięciach tektonicznych w wapieniach neokomu wierchowej serii autochtonicznej (fałd Stołów?).

Namulisko stanowi gruby rumosz wapienny, przy otworze i we wstępnej sali z domieszką humusu.

      Jaskinia jest sucha, przewiewu nie wyczuwa się. Światło sięga do około 8 m w głąb, do zakrętu.

Przy otworze rosną trawy, w głębi roślinność nie była badana, podobnie jak fauna.