Jaskinia Zawaliskowa w Stołach

Informacje ogólne

Numer inwentarzowy: T.D-08.25
Gmina: Kościelisko (gmina wiejska); tatrzański; małopolskie
Właściciel terenu: Skarb Państwa
Zarządca: Tatrzański Park Narodowy
Wysokość otworu: 1280 m n.p.m.
Wystawa otworu: S

Dane morfometryczne

Długość: 8.0 m
Deniwelacja: 0.0 m

Współrzędne geograficzne

WGS84: N49.247103, E19.860475
WGS84: N49d 14.8262m, E19d 51.6285m
WGS84: N49d 14m 49.6s, E19d 51m 37.7s
UTM: Easting 417066, Northing 5455550, Zone 34

Lokalizacja otworu

Na lewym orograficznie zboczu Doliny Kościeliskiej, w skałach leżących nad Kazalnicą w Stołach.

Dokumentacja graficzna

Drogi dojścia

Dojście szlakiem wiodącym do Hali na Stołach do poziomu około1150 m n.p.m., dalej starą, niewyraźną ścieżką trawersującą zbocze ku południowi. Dochodzimy nią aż wielkiego kamienistego żlebu ograniczającego od S Kazalnicę w Stołach.

Opis jaskini

Otwór znajduje się po lewej orograficznie stronie tego żlebu, w szczelinie, 6 m nad podstawą ściany (około 30 m w górę żlebu od okolicy południowego otworu Wielkiej Szczeliny T.D-08.24, a od Dziury pod Kazalnicą T.D-08.29 - ok. 140 m). Dojście i zwiedzanie łatwe.

  Otwór o kształcie zbliżonym do prostokąta ma 0,6 m szerokości i 1,6 m wysokości. Wiedzie do zawaliskowego korytarza, który zaraz za otworem skręca nieco na lewo. Przechodzimy przez dużą wantę tworzącą 1 m prożek w dół i kilka metrów dalej przez zacisk. Wkrótce zawalisko zamyka całkowicie dalsze przejście.

  Jaskinia utworzyła się na szczelinie tektonicznej 165°/50°E w wapieniach triasu jednostki Organów (seria wierchowa, płaszczowina Czerwonych Wierchów). Lewa ściana jest gładka, prawą ścianę i strop częściowo buduje zawalisko, w którym tkwią wanty przepojone hematytem.

   Namulisko tworzy rumosz skalny oraz ilasty osad rezydualny. Przy otworze widać nieco gleby.

   Korytarz jest suchy. Światło sięga do ok. 4 m. Wyczuwa się silny przewiew.

   Roślinność w strefie okołootworowej reprezentowana jest bardzo ubogo przez paprocie, mchy, wątrobowce i porosty. Występują tam ślimaki.

Historia

Historia eksploracji

Jaskinia znana była od dawna.

Historia dokumentacji

Podczas inwentaryzacji jaskiń tatrzańskich OW PTPNoZ, jej otwór wskazał E. Winiarski, a dokumentację w sierpniu 1979 r. sporządziła I. Luty przy współpracy Ł. Małachowskiego. Pomiary wykonano taśmą parcianą i busolą geologiczną Meridian. Dane zaktualizowała I. Luty (2009).
Plan opracowała I. Luty.

Bibliografia

Jaskinie TPN 1993a (plan i opis inwentarzowy).

Źródła

(brak informacji o źródłach)

Opracowali

Jerzy Grodzicki
Izabella Luty