Numer inwentarzowy: T.E-08.30
Gmina: Kościelisko (gm. wiejska); tatrzański; małopolskie
Właściciel terenu: Skarb Państwa
Zarządca: Tatrzański Park Narodowy
Wysokość otworu: 1028 m n.p.m.
Wystawa otworu: W
Inne otwory: 2 i 3 - ku N, 1028 m n.p.m.
WGS84: N49.239125, E19.863927
WGS84: N49d 14.3475m, E19d 51.8356m
WGS84: N49d 14m 20.9s, E19d 51m 50.1s
UTM: Easting 417304, Northing 5454660, Zone 34
Wdnie Doliny Kościeliskiej, przy prawym orograficznie brzegu Potoku Kościeliskiego, kilkanaście metrów na południe od suchego, południowego otworu Jaskini Wodnej pod Pisaną T.E-08.20 (aktualnie - 2009 - jest on zamknięty wielkim zawaliskiem).
Drogi dojścia
Przechodzimy przez potok wprost do widocznych z drogi otworów. Dojście bez trudności, zwiedzanie uciążliwe, wymaga użycia kombinezonów wodoszczelnych, ewentualnie sprzętu do nurkowania (ciasno).
Opis jaskini
Pod skałką znajdują się trzy otwory położone w niewielkiej odległości od siebie. Odchodzą od nich myte, ciasne korytarzyki wypełnione w znacznej części wodą. Jej przepływ wskazuje na istnienie połączenia pomiędzy nimi. Przy średnim stanie wody można bez nurkowania wejść na odległość około 5 metrów. Według ustnej informacji S. Wójcika z Zakopanego, przy wyjątkowo niskim stanie wody największy korytarzyk wiedzie w głąb skały około 5 metrów (wcześniej mijamy odgałęziający się za żebrami skalnymi w obie strony poprzeczny ciąg o długości około 10 metrów). Dalej, za małym prożkiem korytarz zakręca na lewo i kontynuuje się w postaci ciasnej szczeliny jeszcze ponad 5 metrów.
Jaskinia powstała w wapieniach malmo-neokomu autochtonicznej serii wierchowej. Ściany są gładkie, myte. Dno pokrywa piasek i żwir o składzie podobnym do osadów Potoku Kościeliskiego. Przez jaskinię przepływa część wody z potoku.
Światło sięga około 5 metrów w głąb. Roślinność i fauna lądowa nie występuje.
Historia
Historia eksploracji
Jaskinia została odkryta przez S. Wójcika z Zakopanego, prawdopodobnie w latach pięćdziesiątych, przy wyjątkowo niskim stanie wody. Informacji o niej udzielił on zespołowi inwentaryzacji jaskiń tatrzańskich OW PTPNoZ oraz sporządził szkic groty i jej położenia.
Historia dokumentacji
W latach 1976-79 oraz w 1992 r. I Luty wielokrotnie usiłowała udokumentować jaskinię, jednak stan wody zawsze był zbyt wysoki, by przebyć korytarze; wykonała jedynie szkic. Wiśniewski (1990) zamieścił wzmiankę o otworach jaskini. Dane zaktualizowała I. Luty (2009).
Szkic planu wg S. Wójcika (1975) i I. Luty (1992).
Bibliografia
Wiśniewski, W.W. 1990 (wzmianka); Jaskinie TPN 1993b (szkic planu i opis inwentarzowy).
Źródła
Wójcik, S. 1975 (szkic położenia i jaskini).
Opracowali
Jerzy Grodzicki
Izabella Luty
