Numer inwentarzowy: T.D-08.17
Inne nazwy: Dwuotworowa
Gmina: Kościelisko (gmina wiejska); tatrzański; małopolskie
Właściciel terenu: Skarb Państwa
Zarządca: Tatrzański Park Narodowy
Wysokość otworu: 1168 m n.p.m.
Wystawa otworu: SW
Inne otwory: 2 i3 - ku SW, 1168 m n.pm.
WGS84: N49.248966, E19.868014
WGS84: N49d 14.9380m, E19d 52.0808m
WGS84: N49d 14m 56.3s, E19d 52m 04.9s
UTM: Easting 417618, Northing 5455749, Zone 34
Na prawym orograficznie zboczu Doliny Kościeliskiej, w Organach, w żlebie położonym na południe od Jaskini Zimnej.
Drogi dojścia
Idziemy dnem Doliny Kościeliskiej, następnie do góry szlakiem wyprowadzającym z południowego otworu Jaskini Mroźnej T.D-08.07. Od tego otworu nieznakowaną percią idziemy na prawo do góry, pod skałami, omijamy otwór Jaskini Zimnej, a następnie wznosimy się niewyraźną percią w górę stromym żlebem. Mijamy odejście drogi do Jaskini Naciekowej i Szczeliny nad Zimną i tuż za żebrem skalnym skręcamy na lewo do stromego żlebu. Po pokonaniu łatwego, pochyłego progu, kilka metrów wyżej odnajdujemy pod skałką w prawej (or.) stronie żlebu dolny otwór poszukiwanej szczeliny. Otwór II znajduje się nieco wyżej na prawo; III otwór (najmniejszy) jest ukryty w trawach. Wszystkie otwory powstały na tej samej, nachylonej stromo szczelinie, przecinającej turnię. Dojście łatwe, zwiedzanie nieco trudne, uciążliwe.
Opis jaskini
Półokrągły dolny otwór, o wymiarach 1,1x0,6 metra, prowadzi do obszernej (5x1,7x2,5 m) salki o płaskim dnie. W jej południowej ścianie, nad 2,5-metrowym progiem, widać okno, stanowiące II otwór. Ma ono kształt soczewki o wymiarach 0,9 m szerokości i 1,9 m wysokości. W stropie ponad oknem dostrzegamy wylot bardzo ciasnego kominka, którym przedostajemy się do niewielkiej salki (około 2x0,8x2 m). Z niej na lewo przez pochyły prożek wchodzimy do otworu III, o średnicy około 0,4 m. W stropie salki znajdują się dwa kominki: większy - o wysokości około 2,5 m - uchodzi na powierzchnię ciasną szczeliną niemożliwą do przejścia; mniejszy - bardzo ciasny - jest zaraz zablokowany wantami.
Grota powstała na szczelinie pochylonej pod kątem 70° w wapieniach mezozoicznych jednostki Organów (seria wierchowa, płaszczowina Czerwonych Wierchów). Ściany zwietrzałe; namulisko w dolnej salce stanowi glina piaszczysta oraz rezydualne osady z domieszką gruzu wapiennego. Dno górnej salki pokrywa rumosz wapienny.
Grota jest widna i wilgotna, panuje w niej słaby przewiew. Roślinność zielona sięga do 1,5 metra w głąb, w całej grocie występują porosty.
W trakcie inwentaryzacji jaskiń tatrzańskich przez OW PTPNoZ E. Sobiepanek-Krzyżanowska zebrała w dniu 15 lipca 1977 r. następującą faunę:
Araneae - Cybaeus angustiarum;
Gastropoda - Helicigona cingulella, Chondrina clienta, Aegopinella nitens, Clausilia dubia;
Diptera - Eccoptomera emarginata, Helomyza modesta, Heleomyza serrata.
Historia
Historia eksploracji
Grotę zwiedzili w maju lub czerwcu 1934 r. S. Zwoliński i J. Zahorski (Zwoliński 1993). Nie znaleźli wówczas przejścia do górnej salki, ani trzeciego otworu. Podczas inwentaryzacji jaskiń tatrzańskich OW PTPNoZ grota została wskazana przez W. Habila i E. Winiarskiego pod nazwą „Dwuotworowa”, pod tą nazwą odnotowano ją w spisie jaskiń.
Historia dokumentacji
W dniu 6 lipca 1975 r. J. Grodzicki przy współpracy E. Winiarskiego, R. M. Kardasia, A. Szabunio i P. Żarskiego zlokalizował otwór ciągiem azymutalno-taśmowym. W dniu 9 lipca 1977 r. obserwacje terenowe zebrała I. Luty przy współpracy M. Burkackiego, a 15 lipca 1977 r. sporządziła plan groty przy współpracy T. Ostrowskiego, który wykonał zdjęcia otworów. E. Sobiepanek-Krzyżanowska zebrała wówczas faunę. I. Luty uzupełniła obserwacje terenowe w dniu 17 lipca 1992 r. przy współpracy T. Mardala. Wszystkie pomiary wykonano taśmą parcianą i busolą geologiczną Meridian. Dane zaktualizowała I. Luty (2009).
Plan opracowała I. Luty.
Bibliografia
Kardaś, R. M., Burkacki, M. 1977 (wzmianka o udokumentowaniu, bez nazwy); Gradziński, R. i in. 1985a (lokalizacja na mapie, niektóre dane morfometryczne); Zwoliński, S. 1993 (wzmianka o zwiedzeniu, szkic przekroju); Jaskinie TPN 1993b (plan, przekrój i opis inwentarzowy).
Źródła
Sobiepanek-Krzyżanowska, E. 1979 (fauna).
Opracowali
Jerzy Grodzicki
Izabella Luty
