Drogi dojścia
Od zamkniętego aktualnie szlaku wiodącego z Przełęczy Iwaniackiej na szczyt Kominiarskiego Wierchu trawersujemy w kierunku zachodnim, pod widoczną z daleka skałkę podszczytową. U podnóża skałki, od strony Iwaniackiego Żlebu, widać duży, szeroki otwór (12x3 m) z okapem. Dojście i zwiedzanie bez trudności.
Opis jaskini
Z obszernej części przyotworowej o dnie opadającym ku S i W odchodzą trzy krótkie korytarzyki powstałe z rozmycia szczelin. Najdłuższy z nich (około 20 m) kończy się 3,5-metrową szczeliną z lustrem tektonicznym. Schodząc pod okapem otworu na W, spotykamy 2-metrowy korytarzyk oraz nyżę zasłaną gruzem skalnym.
Jaskinia rozwinięta jest poziomo w wapieniach triasu środkowego wierchowej serii paraautochtonicznej. Namulisko stanowi autochtoniczny gruz wapienny, głazy oraz osad rezydualny, a w części przyotworowej – gleba. Brak szaty naciekowej.
Ściany są wilgotne. Ze stropu kapie woda. Przewiewu nie wyczuwa się. Światło rozproszone dociera do końca.
Roślinność zielona występuje obficie. W części przyotworowej rosną trawy, a ściany korytarzyków pokrywają mchy i glony. Występowania fauny nie zaobserwowano.
Historia
Historia eksploracji
Jaskinia została odkryta w 1955 r. przez W. Habila i K. Steckiego jun. Wójcik (1966a) opisał osady. W literaturze wzmiankowana bez podania nazwy lub jako Kominiarska. Nazwa Troista została nadana przez odkrywców – (informacja ustna W. Habila).
Opisywany obiekt został wskazany grupie inwentaryzacyjnej z pewnymi wątpliwościami przez Z. Wójcika. Wiśniewski (1988) pod nazwą Kominiarska zamieszcza plan i opis innego obiektu.
Opisywany obiekt został wskazany grupie inwentaryzacyjnej z pewnymi wątpliwościami przez Z. Wójcika. Wiśniewski (1988) pod nazwą Kominiarska zamieszcza plan i opis innego obiektu.
Historia dokumentacji
W ramach inwentaryzacji jaskiń tatrzańskich OW PTPNoZ materiały terenowe zebrała I. Luty przy współpracy M. Kardasia i A. Oleckiej w dniu 24.07.1977 r. Pomiary wykonano busolą geologiczną Meridian i taśmą parcianą. Dane zaktualizowała I. Luty (2009).
Plan opracowała I. Luty.
Plan opracowała I. Luty.
Bibliografia
Zwoliński, S. 1955a (wzmianka); Stecki, K. 1956 (opis i szkic dojścia); Wójcik, Z. 1966a (uwagi o osadach pod nazwą Kominiarska); Borowiec, W. i in. 1977 (dane morfometryczne); Borowiec, W. i in. 1977 (dane morfometryczne); TATRY POLSKIE 1984 (lokalizacja na mapie 1:10000); Gradziński, R. i in. 1985a (dane morfometryczne pod nazwą Kominiarska); Jaskinie TPN 1991 (plan i opis inwentarzowy pod nazwą Troista Kominiarska).
Źródła
(brak informacji o źródłach)
Opracowali
Jerzy Grodzicki
Izabella Luty