Jaskinia Nowa nad Raptawicką Granią

     Trójkątny otwór 0,6 m szerokości i 1,2 m wysokości prowadzi do ciasnego, szczelinowego korytarza o płaskim dnie. Po 4 m przechodzimy przez niski zacisk, w którym okresowo na glinie występuje woda. Za niewielkim rozszerzeniem korytarz nieco zakręca i wznosi się. Omijamy boczne odgałęzienie i na wprost, przez usypisko rumoszu, docieramy do bardzo ciasnej szczeliny z zaklinowanymi wantami, biegnącej ku SW. Ma ona ok. 6 m wysokości i nachylona jest pod kątem 56° ku SE. Zakręca łagodnie na prawo i po kilku metrach staje się zbyt ciasna do przejścia. Na lewo od szczeliny, przy usypisku znajduje się też mała nyża zawaliskowa.

     W odległości 4,5 m od pierwszego zacisku, po prawej stronie odgałęzia się do góry, ku NW, ciasny (0,6 x 0,7 m) korytarz. Nad 1,8 m prożkiem z want, przez zacisk wchodzimy do nieco bardziej obszernego miejsca. Za nim, zaklinowane pod stropem wanty tworzą most. Dalej korytarz staje się stromą pochylnią wiodącą na zachód. Na początku ma ona skalne dno i płaski strop. Za zawaliskiem z wantą w stropie strome dno pokryte jest częściowo skonsolidowanym namuliskiem, które po kolejnych kilku metrach, za następnym zaciskiem, uniemożliwia dalsze przejście.

    Jaskinia rozwinęła się na szczelinie 45°/44°S w wapieniach malmo-neokomu wierchowej serii paraautochtonicznej. Na prawej ścianie rozszerzenia za pierwszym zaciskiem widać głębokie żłobki krasowe oraz wżery korozyjne. W szczelinie biegnącej ku SW występuje mleko wapienne. Obecne są też w grocie nacieki grzybkowe, a także stalaktyty, stalagmity i polewy naciekowe szczególnie liczne w górnym korytarzu, gdzie występują również na namulisku, tworząc pokrywy konsolidujące je.

     Namulisko budują głazy, Rumosz i glina jaskiniowa, a w otworze gleba. Materiał wapienny jest częściowo obtoczony. W całej grocie widać nikłe ślady gleby namywanej z powierzchni.

    Jaskinia jest wilgotna. W czasie deszczu woda spływa górnym korytarzem Wyczuwa się silny przewiew zarówno z dolnego końca szczeliny, jak i z górnego korytarza. Światło bezpośrednio sięga do 4 m, a rozproszone do ok. 6 m. Rośliny kwiatowe występują przy otworze, a mchy i glony - do pierwszego zacisku. We wstępnej części zauważono obecność komarów, a dalej, w namulisku - kości nietoperzy.