Jaskinia Lodowa Krakowska

      Otwór o kształcie trapezu (0,5x0,4x0,2 m) wiedzie pionowo w dół. Za nim opada niski, szczelinowy korytarzyk z zaklinowanymi w stropie głazami. Po około 3 m korytarzyk zaczyna się wznosić. Nieco dalej, w jego dnie, przy lewej ścianie, widać ciasny otwór (0,5x0,3 m), przez który schodzimy 2-metrową studzienką do dolnej części szczeliny. Po kilku metrach blokują ją z obu stron wanty. Wracamy do głównego ciągu. Po około 10 m od otworu przejście utrudniają duże bloki skalne tworzące tu zwężenie. Za zwężeniem korytarz staje się wyższy (do 2,5 m), a 6 m dalej zamyka go zawalisko. Nad zwężeniem można wejść do górnej części szczeliny wydzielonej przez zaklinowane wanty. Między nimi widać tu mały prześwit do powierzchni.

      Jaskinia powstała w wapieniach malmo-neokomu wierchowej serii autochtonicznej. Jest rozwartą międzywarstwową szczeliną z zablokowanym w niej zawaliskiem. Ściany są nieco pochylone ku NNE. Namulisko tworzy gruz wapienny i wielkie wanty. Domieszkę stanowi osad gliniasty, a przy otworze gleba.

      Ze względu na kontakt z powierzchnią terenu przez szczeliny w zawalisku, wilgotność jest zależna od warunków atmosferycznych. We wnętrzu występuje lód i śnieg. Stałe pokrywy lodowe utrzymują się w najniższym poziomie (pod studzienką) oraz w obniżeniu przed końcem korytarza, a ich zasięg zmniejsza się. Według Koisara i Parmy (1971) dawniej spąg był zalodzony na przestrzeni około 30 m (przy podawanej przez nich długości jaskini 35 m). Określają oni ją jako jednootworową dynamiczną, gdzie drugi otwór zastępowany jest systemem szczelin wyprowadzających na powierzchnię. Światło sięga do ok. 10 m. Wyczuwa się silny, zimny przewiew.

      Roślinność zielona występuje w okolicy otworu (do 1 m w głąb). W dniu 25 lipca 1977 r., podczas inwentaryzacji jaskiń tatrzańskich OW PTPNoZ T. Bielska znalazła następujące gatunki roślin:

kwiatowe: Ranunculus alpestris L., Carex firma Host., Polygonum viviparumL., Saxifraga caesiaL., Saxifraga aizoidesL., Saxifraga moschataWulf., Hutchinsia alpinaR. Br., Silene acaulisL., Festuca versicolorTausch.

mszaki: Distichium montanumHag., Tortella tortuosa Limpr., Hypnum cupressiformeHedw., Cirriphyllum sp. (oznaczenia mszaków wykonała J. Mickiewicz).

      Faunę reprezentują głównie muchówki i komary. E. Sobiepanek-Krzyżanowska w sierpniu 1978 r. zaobserwowała występowanie następujących gatunków fauny:

Diptera: Helomyza modesta(2 ♀) i Helomyza captiosa(1 ♂).