Jaskinia Kondracka

Informacje ogólne

Numer inwentarzowy: T.E-13.27
Gmina: Zakopane (gmina miejska); tatrzański; małopolskie
Właściciel terenu: Skarb Państwa
Zarządca: Tatrzański Park Narodowy
Wysokość otworu: 1820 m n.p.m.
Wystawa otworu: NE

Dane morfometryczne

Długość: 12.0 m
Deniwelacja: 3.5 m (-3.5m)

Współrzędne geograficzne

WGS84: N49.242379, E19.933633
WGS84: N49d 14.5427m, E19d 56.0180m
WGS84: N49d 14m 32.6s, E19d 56m 01.1s
UTM: Easting 422383, Northing 5454948, Zone 34

Lokalizacja otworu

Dolina Kondratowa, w lewym orograficznie stoku Doliny Kondratowej, na północnym zboczu Kopy Kondrackiej, w górnej części Ogrodu.

Dokumentacja graficzna

Drogi dojścia

Dowolnym szlakiem wchodzimy na Przełęcz Kondracką, stąd - szlakiem w kierunku Kopy Kondrackiej do wysokości około 1830 m (w pobliżu północnego krańca Wielkiego Szerokiego). Odnajdujemy następnie lej krasowy położony w odległości 5 m na prawo (ku W) od szlaku (leje krasowe zaznaczone są na mapie 1:10000 Tatry Polskie,1984). Z tego miejsca skręcamy na lewo ze ścieżki i schodzimy na stronę Doliny Kondratowej około 40 m. Tam, w górnej części Ogrodu, w ograniczeniu żlebu, odnajdujemy otwór. Jest on często zasypywany pełznącym piargiem. Miejsce to widać z Przełęczy Kondrackiej. Dojście i zwiedzanie bez trudności.

Opis jaskini

    Ciasny otwór wiedzie do wstępnej, małej komórki. Opada z niej stromo korytarzyk, który po kilku metrach rozszerza się w większą komorę, szeroką na kilka metrów. Na wprost, z komory prowadzi do góry kilkumetrowy ciąg.
    Jaskinia rozwinęła się w wapieniach triasu serii wierchowej (fałd Czerwonych Wierchów). Namulisko buduje głównie rumosz wapienny i glina. Brak danych dotyczących warunków mikroklimatycznych, flory i fauny.

Historia

Historia eksploracji

Jaskinia mogła być znana już S. Zwolińskiemu i jego towarzyszom, którzy w latach trzydziestych przeszukiwali zbocza Kopy Kondrackiej, jednak niezbyt precyzyjne wzmianki o znalezionych tu obiektach, nie pozwalają na jednoznaczną identyfikację. W dniu 20 maja 1985 r. grotołazi z STJ Zakopane (T. Świder i J. Januszkowski) zauważyli w śniegu wyporek. Nieco później (6 czerwca) rozkopali oni piarg udostępniając otwór. Eksplorację wewnątrz groty przeprowadził K. Dudzński, który narysował też szkic planu.

Historia dokumentacji

Podczas prac nad inwentaryzacją jaskiń tatrzańskich prowadzonych przez OW PTPNoZ usiłowano kilkakrotnie odnaleźć jaskinię (ostatnio jesienią 2000), lecz bez rezultatu; otwór prawdopodobnie znów jest zasypany.
Zaktualizowała I. Luty (2009).
Szkic planu wg K. Dudzińskiego (1985).

Bibliografia

Kardaś, R. M. 1986h (wzmianka o odkryciu); Jaskinie TPN 2002b (szkic planu, przekroju i opis inwentarzowy).

Źródła

Dudziński, K. 1985 - list z dnia 26.09.1985 r. (opis położenia, szkic planu, dane o eksploracji).

Opracowali

Jerzy Grodzicki
Izabella Luty