Jaskinia Jaszczurowska Wyżnia

    Otwór północny jest szczelinowy, ma wymiary około 1,3 m długości i około 0,7 m szerokości. Otwór południowy, położony jest na prostopadłej szczelinie, około 0,5 m dalej na S. Ma wymiary około 1,2 m długości i 0,5-0,3 m szerokości.

    Otwór północny prowadzi do 3,3-metrowej studzienki, z dna której odchodzi lekko w dół korytarz długości 6,5 m, rozwinięty na szczelinie o przebiegu W-E. W środkowej części przecięty jest poprzeczną szczeliną. Nieco dalej przechodzimy przez hałdę kamieni i gliny wybranych z dołka w najniższym punkcie korytarza. Koniec korytarza wznosi się stromo, tworzy około 2-metrowy pochyły komin, prawdopodobnie również rozkopany. Otwór południowy prowadzi do 2-metrowej studzienki. Z jej dna ku S odchodzi około 3-metrowy, niski (około 0,5 m wysokości) korytarzyk. Ku N, przez ciasny, częściowo zasypany namuliskiem i przegrodzony gałęziami przełaz, można po oczyszczeniu go przejść do dna północnej studni.

     Jaskinia rozwinęła się w piaszczystych wapieniach numulitowych eocenu na dwóch prostopadłych do siebie szczelinach tektonicznych.

    Na ścianach występują nieliczne nacieki grzybkowe. Namulisko tworzy glina rezydualna zmieszana z autochtonicznym materiałem wapiennym i piaskiem. Namulisko osiąga znaczną miąższość (ponad 3 m) co widać w końcowej części korytarza północnego, noszącego ślady rozkopywania. W pobliżu otworów występuje gleba i gałęzie. Ostatnio przechodnie wrzucają do wnętrza śmieci.

     Jaskinia jest wilgotna, przewiewu nie wyczuwa się. Znaczna część jaskini jest oświetlona. Jedynie najdalsze części korytarzy są ciemne.

     Przy otworach rozwija się bujnie roślinność kwiatowa. Nad otworem północnym rośnie drzewo, którego korzenie mogą mieć wpływ na niszczenie jaskini. We wnętrzu rośliny są nieliczne. Faunę reprezentują muchówki i ćmy.