Jaskinia Dwuotworowa w Iwanówce

    Jaskinia jest dwuotworowa. Trawiastym trawersem prowadzącym od Szarego Żlebu osiągamy otwór I (niższy). Kilka metrów dalej po pokonaniu 3 metrowego prożka o trudności I osiągamy otwór II. Otwór I kształtem przypomina trójkąt równoboczny ze ściętym wierzchołkiem o podstawie 2,9 m i wysokości 2,2 m. Za otworem rozwija się w kierunku północno wschodnim prosty, nieznacznie wznoszący się korytarz. Metr za otworem znajduje się duży zaklinowany kamień, który pokonujemy przechodząc nad nim. Po 4 m w kierunku południowo wschodnim odchodzi wąski korytarz prowadzący do drugiego otworu. Główny korytarz kontynuuje się na północny wschód. Na dnie korytarza zalegają duże wanty tworzące niewielki prożek, którym schodzimy osiągając najniższy punkt jaskini. W głąb korytarz zwęża się przechodząc w niedostępną szczelinę. Wracamy do rozgałęzienia. Korytarz o szerokości 0,4 m wznosi się i po 2 m.dochodzi do progu o wysokości 1,3 m. W tym miejscu dochodzimy do prostopadłego korytarza, który w lewo ku północnemu wschodowi przechodzi w ciasną, niedostępną szczelinę, a w prawo ku południowemu zachodowi po 4.5 m. doprowadza do otworu II. Otwór II ma u podstawy 1.1 m, rozszerza się ku górze osiągając ok. 2 m szerokości przy wysokości 2,2 m.

    Jaskinia rozwinęła się w obrębie wapieni triasu środkowego wierchowej serii paraautochtonicznej. Ściany są lite, w okolicach otworów zwietrzałe. W całej jaskini występują nacieki grzybkowe. W namulisku występują kamienie i głazy, przy otworach osad zwietrzelinowy, w głębi jaskini humus. W namulisku znaleźć można kości zwierząt.