Gruzowa Dziura

Informacje ogólne

Numer inwentarzowy: T.F-09.24
Gmina: Kościelisko (gm. wiejska); tatrzański; małopolskie
Właściciel terenu: Skarb Państwa
Zarządca: Tatrzański Park Narodowy
Wysokość otworu: 1247 m n.p.m.
Wystawa otworu: W

Dane morfometryczne

Długość: 4.0 m
Deniwelacja: 1.0 m (-1.0m)

Współrzędne geograficzne

WGS84: N49.234251, E19.876782
WGS84: N49d 14.0551m, E19d 52.6069m
WGS84: N49d 14m 03.3s, E19d 52m 36.4s
UTM: Easting 418232, Northing 5454104, Zone 34

Lokalizacja otworu

Dolina Kościeliska, w prawym orograficznie zboczu Wąwozu Kraków, około 3 m nad jego dnem, kilka metrów przed drugim (największym) progiem licząc od Rynku w górę wąwozu.

Dokumentacja graficzna

Drogi dojścia

Z Hali Pisanej żółtym szlakiem podchodzimy do Wąwozu Kraków. Jego dnem docieramy do charakterystycznego rozszerzenia nazywanego Rynkiem. Stąd kierujemy się dalej w górę wąwozu, pokonujemy pierwszy próg w jego zwężeniu i nie dochodząc do następnego progu, wspinamy się 3 m do otworu po lewej stronie. Niewielki otwór zasłania nieco usypisko piargu porośniętego roślinnością. Dojście, łatwe, zwiedzanie bez trudności.

Opis jaskini

    Otwór o nieregularnym kształcie ma około 0,5 m wysokości i 1,3 m szerokości. Prowadzi do 3-metrowej komórki o stromo opadającym dnie. W jej zakończeniu widać 1-metrowy, ciasny kominek.

    Schronisko rozwinęło się w wapieniach triasu (?) wierchowej serii autochtonicznej. Ściany i strop są spękane, zwietrzałe. Namulisko tworzy ostrokrawędzisty gruz pochodzenia miejscowego, przy otworze z domieszką gleby.

    Dziura jest sucha, bez przewiewu. Światło sięga do końca. Rośliny kwiatowe występują do 0,5 m od otworu, głębiej widać glony i porosty. Faunę reprezentują liczne pająki oraz komary i muchy.

Historia

Historia eksploracji

Pierwszą informację o obiekcie nazwanym Gruzowa Dziura zamieścił Wójcik (1966a). Podczas prac nad inwentaryzacją jaskiń tatrzańskich OW PTPNoZ zidentyfikowano opisywane schronisko z tym obiektem na podstawie lokalizacji na mapie zamieszczonej przez Wójcika (1969). Przytoczone przez tego autora dane morfometryczne zdają się jednak przeczyć takiej lokalizacji.

Historia dokumentacji

W ramach inwentaryzacji jaskiń tatrzańskich OW PTPNoZ materiały do dokumentacji zebrali w dniu 3 lipca 1978 r. I. Luty i M. Kardaś. Pomiary wykonano busolą geologiczną Meridian i taśmą parcianą. Dane zaktualizowała I. Luty (2009).
Plan opracowała I. Luty.

Bibliografia

Wójcik, Z. 1966a (ogólna lokalizacja na mapkach, błędne dane o wysokości położenia otworu, osady); Wójcik, Z. 1969 (lokalizacja na mapie geologicznej, błędne dane morfometryczne); Gradziński, R. i in. 1985 a (lokalizacja na mapie, błędne dane morfometryczne); Jaskinie TPN 1994 (plan i opis inwentarzowy).

Źródła

(brak informacji o źródłach)

Opracowali

Jerzy Grodzicki
Izabella Luty