Numer inwentarzowy: T.A-24.02
Gmina: Poronin (gmina wiejska); tatrzański; małopolskie
Właściciel terenu: Skarb Państwa
Zarządca: Tatrzański Park Narodowy
Wysokość otworu: 980 m n.p.m.
Wystawa otworu: N
WGS84: N49.282174, E20.075236
WGS84: N49d 16.9304m, E20d 04.5142m
WGS84: N49d 16m 55.8s, E20d 04m 30.8s
UTM: Easting 432744, Northing 5459236, Zone 34
Dolina Łężna, w skałach prawego (or.) zbocza Jaworzyńskiego Żlebu, około 20 m. ponad dnem Jaworzyńskiego Żlebu, około 20 m. za pierwszym skalnym progiem w żlebie.
Drogi dojścia
Od asfaltowej szosy Zakopane - Łysa Polana, na wysokości odejścia drogi do Małego Cichego wchodzimy w leśny dukt, którym idziemy około 800 m. do jego przecięcia z Łężnym Potokiem. Stąd idąc łożyskiem potoku dochodzimy do skalnego wąwozu Jaworzyńskiego Żlebu, a nim do pierwszego progu o wysokości około 5 m. Około 50 m. przed tym progiem wchodzimy na prawe (or.) zbocze żlebu i około 15 m. ponad jego dnem idziemy na południe. Po około 100 m. trafiamy na boczny, dość stromy żleb, którym schodzimy do Jaworzyńskiego Żlebu za pierwszym progiem skalnym. Stąd wspinamy się 20 m. na prawe (or.), bardzo strome zbocze żlebu na niewielką półkę, która po kilku metrach doprowadza nas do otworu jaskini. Dojście i zwiedzanie łatwe.
Opis jaskini
Otwór jest dobrze widoczny z dna Jaworzyńskiego Żlebu. Ma kształt łuku o wysokości 1,6 m i podstawie 6,5 m. Za otworem znajduje się szeroki na 3 m korytarz o długości 6,5 m i wysokości 1,5 m. W końcowej części korytarza znajduje się niewielka kieszeń skalna o szerokości 1 m i długości 1,5 m; podobna, lecz nieco mniejsza kieszeń, znajduje się tuż za otworem po prawej stronie.
Grota rozwinęła się w wapieniach murańskich serii reglowej dolnej. Jest to nisza zakolowa powiększona przez procesy wietrzenia mrozowego. Ściany jaskini są lite, w okolicy otworu zwietrzałe. Gliniaste namulisko jest wymieszane z drobnoziarnistą zwietrzeliną wapieni. W kilku miejscach występuje autochtoniczny gruz skalny. W środkowej części korytarza znajduje się kilka dużych kamieni. W otworze występuje humus.
Cała grota jest widna i sucha, a jej mikroklimat uzależniony jest od warunków atmosferycznych. W otworze oraz dwa metry w głąb występuje roślinność zielona, w głębi porosty. Szczegółowe badania fauny nie były prowadzone.
Historia
Historia eksploracji
Grota mogła być znana od dawna. Może jej dotyczyć wzmianka Wrzoska (1933) o niewielkich jamach powstałych przez nierównomierne wietrzeni skał w Jaworzyńskim Żlebie. O niewielkich jaskiniach w dolinkach opadających ku północy z Kop Sołtysich wspomina również Zwoliński (1955).
Historia dokumentacji
Dokumentację jaskini sporządzili w dniu 26 listopada 2000 r. A.Gajewska i K. Recielski przy współpracy J. Panka. Pomiary wykonano busolą Sisteco i taśmą parcianą. Zaktualizował K. Recielski (2009 r.).
Plan opracował K. Recielski.
Bibliografia
Wrzosek, A. 1933 (wzmianka); Zwoliński, S. 1955b (wzmianka); Jaskinie TPN 2002 (plan i opis inwentarzowy).
Źródła
(brak informacji o źródłach)
Opracowali
Jerzy Grodzicki
Krzysztof Recielski
