Grota Filipczańska nad Mostkiem

   Otwór ma kształt trójkąta o zaokrąglonych ramionach; ma wysokość 3 m i podstawę 4 m. Za otworem korytarz obniża się do wysokości około 1,5 m i wprowadza do podłużnej sali o płaskim dnie i wymiarach 2,5x5 m. Końcowa część sali to dwie równoległe do siebie nisze skalne: jedna o długości 1 m., druga o długości 2,5 m. W odległości 1,5 m. od otworu 2,5 m nad spągiem w szczelinie przecinającej strop znajduje się wrzecionowata, wznosząca się kieszeń skalna o długości 1,5 m.

   Grota rozwinęła się w jasnoszarych dolomitach triasu środkowego serii reglowej dolnej na szczelinie tektonicznej wymodelowanej krasowo. Ostateczny kształt nadały obiektowi procesy wietrzenia mrozowego. Ściany jaskini są lite, bezpośrednio w otworze i jego okolicach kruche. Na ścianach i stropie występują nacieki grzybkowe. Namulisko tworzy autochtoniczny rumosz skalny wraz z gliną, w otworze znajduje się humus.

   Grota jest sucha. Niewielka ilości wody przesączającej się pod północno-zachodnią ścianą wytworzyła jamki wykapkowe. Światło rozproszone dociera do końcowych partii.

Przy otworze występują glony, porosty, mchy i paprocie oraz rośliny kwiatowe. W głębi zauważono komary i ćmy, a przy otworze ślimaki.