Numer inwentarzowy: T.J-24.01
Inne nazwy: Dziura w Żabim
Gmina: Bukowina Tatrzańska (gmina wiejska); tatrzański; małopolskie
Właściciel terenu: Skarb Państwa
Zarządca: Tatrzański Park Narodowy
Wysokość otworu: 1600 m n.p.m.
Wystawa otworu: W
WGS84: N49.210235, E20.085912
WGS84: N49d 12.6141m, E20d 05.1547m
WGS84: N49d 12m 36.8s, E20d 05m 09.3s
UTM: Easting 433424, Northing 5451229, Zone 34
Tatry Wysokie, Dolina Rybiego Potoku, na prawym orograficznie zboczu Doliny Rybiego Potoku w zachodnim zboczu Siedmiu Granatów, w Żabiem, w żlebie.
Drogi dojścia
Od leśniczówki „Na Wancie” idziemy w kierunku Morskiego Oka zimowym obejściem po wschodniej stronie Rybiego Potoku. Ze ścieżki skręcamy ku pierwszemu żlebowi opadającemu z Grani Siedmiu Granatów. Żlebem tym podchodzimy około 200 m. w górę do jego zwężenia i przejścia w skalny wąwóz. W zakończeniu wąwozu znajduje się dobrze widoczny otwór jaskini. Dojście i zwiedzanie łatwe.
Opis jaskini
Otwór jaskini ma 2 m szerokości i około 6 m wysokości; za nim znajduje się prosty, stromo wznoszący się korytarz o długości 12 m.
Jaskinia rozwinięta jest w granitoidach krystaliniku Tatr Wysokich. Powstała na prawie pionowym pęknięciu tektonicznym, które predysponowało również powstanie górnej części żlebu, w którym jaskinia się znajduje. Obecny kształt jaskini nadaje wietrzenie mrozowe. Ściany jaskini są silnie zwietrzałe, a spąg pokrywa autochtoniczny gruz skalny. Światło dzienne sięga do końca korytarza. W jaskini występuje deszcz podziemny; zimą (koniec listopada) Zwijacz-Kozica obserwował liczne nacieki lodowe.
W otworze rozwija się roślinność zielona, wewnątrz jaskini obserwowano porosty i mchy. Szczegółowe obserwacje fauny nie były prowadzone, jedynie Zwijacz-Kozica zauważył w końcowej części korytarza odchody nietoperza.
Historia
Historia eksploracji
Jaskinia mogła być znana od dawna. Jej otwór jest dobrze widoczny z drogi do Morskiego Oka. Pierwsze odnotowane zwiedzanie odbyli 27 listopada 1998 r. Cz. Bryniarski i T. Zwijacz-Kozica. Zespół ten sporządził opis i dokumentację graficzną jaskini pod nazwą Dziura w Żabim (1998a). O jaskini wspomina również Cywiński (1999) korygując jej nazwę na Dziura w Żabiem.
Historia dokumentacji
Obecną dokumentację jaskini sporządzili 21 lipca 2000 r. A. Gajewska i K. Recielski, pomiary wykonano busolą Sisteco i taśmą parcianą. Zaktualizował K. Recielski (2009 r.).
Plan opracował K. Recielski.
Bibliografia
Zwijacz-Kozica, T. 1998a (plan i opis); Cywiński, W. 1999 (opis dojścia i jaskini); Jaskinie TPN 2002 (plan i przekrój, opis inwentarzowy).
Źródła
(brak informacji o źródłach)
Opracowali
Jerzy Grodzicki
Krzysztof Recielski
