Numer inwentarzowy: T.D-08.31
Gmina: Kościelisko (gmina wiejska); tatrzański; małopolskie
Właściciel terenu: Skarb Państwa
Zarządca: Tatrzański Park Narodowy
Wysokość otworu: 1065 m n.p.m.
Wystawa otworu: SW
WGS84: N49.245983, E19.866448
WGS84: N49d 14.7590m, E19d 51.9869m
WGS84: N49d 14m 45.5s, E19d 51m 59.2s
UTM: Easting 417499, Northing 5455419, Zone 34
W prawym orograficznie zboczu Doliny Kościeliskiej, w Organach.
Drogi dojścia
Idziemy z dna doliny, około 200 m na południe od ścieżki sprowadzającej z Jaskini Mroźnej skręcamy w pierwszy wyraźny żleb i podchodzimy nim pod śliski próg. Z nad progu kierujemy się nieco na lewo do góry, na przełączkę za balkonikiem, przez którą przechodzi perć. Stąd idziemy niewyraźną percią trawersującą zbocze w kierunku południowym. Niebawem trafiamy pod sporą skałkę, gdzie na półce, przez którą biegnie perć, odnajdujemy otwór (położony jest on bliżej południowego krańca skałki). Można też dojść z dna doliny, żlebem z marglistymi łupkami albu, odchodzącym przed Halą Pisaną, do pierwszej słabo widocznej z drogi skałki. Pod nią trawersem w kierunku ujścia doliny do żlebu ograniczonego od prawej (or.) strony skałką z naszą dziurą.
Opis jaskini
Szeroki (ok. 5 m) otwór ograniczony niskim okapem prowadzi do niszy wstępnej. Stąd odchodzi w dół myty ciąg z kilkoma zamulonymi lub zagruzowanymi odgałęzieniami. Na wprost kończy się on bardzo wąskim korytarzykiem, w którym za zwężeniem nie do przejścia widać kilkumetrową kontynuację ciągu.
Grota została wymyta na szczelinach w wapieniach triasu środkowego jednostki Organów (seria wierchowa, płaszczowina Czerwonych Wierchów). Ściany są gładkie, występują na nich zagłębienia wirowe. W stropie, przy otworze znajduje się lustro tektoniczne (13°/60°S). Namulisko stanowi autochtoniczny rumosz wapienny (częściowo obtoczony) oraz piaszczysta glina jaskiniowa, która zamyka końcowy korytarzyk oraz boczne odnogi.
Grota jest wilgotna. Światło odbite sięga wszędzie. Wyczuwa się silny przewiew z końca ciągu.
Historia
Historia eksploracji
Dziura znana była zapewne grotołazom zakopiańskim, penetrującym zbocza Organów w latach trzydziestych. W 1967 r. E. Winiarski zaprowadził do niej grupę grotołazów z SW PTTK (m. in. I. Luty). Dotychczas o tym obiekcie było brak wzmianek w literaturze speleologicznej
Historia dokumentacji
W ramach inwentaryzacji jaskiń tatrzańskich OW PTPNoZ dokumentację groty sporządziła w dniu 13 sierpnia 1993 r. I. Luty przy współpracy M. Kropiwnickiej. Pomiary wykonano taśmą parcianą i busolą geologiczną Meridian. Dane zaktualizowała I. Luty (2009).
Plan opracowała I. Luty.
Bibliografia
Jaskinie TPN 1993b (plan i opis inwentarzowy).
Źródła
(brak informacji o źródłach)
Opracowali
Jerzy Grodzicki
Izabella Luty
