Dziura w Czerwonym Grzbiecie

Informacje ogólne

Numer inwentarzowy: T.E-12.56
Gmina: Kościelisko (gm. wiejska); tatrzański; małopolskie
Właściciel terenu: Skarb Państwa
Zarządca: Tatrzański Park Narodowy
Wysokość otworu: 1820 m n.p.m.
Wystawa otworu: ENE

Dane morfometryczne

Długość: 2.5 m
Deniwelacja: 0.0 m

Współrzędne geograficzne

WGS84: N49.243963, E19.915470
WGS84: N49d 14.6378m, E19d 54.9282m
WGS84: N49d 14m 38.3s, E19d 54m 55.7s
UTM: Easting 421064, Northing 5455143, Zone 34

Lokalizacja otworu

W dolnej części Czerwonego Grzbietu, nad Pośrednią Turnią, po stronie Doliny Małej Łąki.

Dokumentacja graficzna

Drogi dojścia

Z Przysłopu Miętusiego niebiesko znakowanym szlakiem idziemy Kobylarzowym Żlebem aż na grań i dalej kilkanaście metrów Czerwonym Grzbietem. Następnie obniżamy się w kierunku Żlebu Zagon się do otworu, widocznego po lewej (or.) stronie w niewielkich skałkach. Dojście łatwe, zwiedzanie nieco trudne (ciasno).

Opis jaskini

   Otwór ma wymiary około 0,4x0,4 m. Na wprost biegnie korytarzyk, pod koniec lekko wznoszący się. Około 1 m od otworu w lewo w dół znajduje się niewielka odnoga, kończąca się zawaliskiem.

   Schronisko ma charakter zawaliskowy, powstało w wapieniach urgonu wierchowej jednostki Organów (fałd Czerwonych Wierchów).

   Jest suche, przewiew nie występuje, rozproszone światło sięga do końca. Przy otworze występuje roślinność zielona, fauny nie zaobserwowano.

Historia

Historia dokumentacji

Na otwór natrafili 11 sierpnia 1996 r. D. Fuja, P. Orawiec i B. Zwijacz-Kozica i sporządzili jego dokumentację. Wcześniej schronisko nie było wzmiankowane w literaturze. Dane zaktualizował T. Zwijacz-Kozica (2009 r.).
Plan opracował B. Zwijacz-Kozica

Bibliografia

Zwijacz-Kozica, B. 1997 (opis); Jaskinie TPN 2000 (plan i opis inwentarzowy).

Źródła

(brak informacji o źródłach)

Opracowali

Jerzy Grodzicki
Bartosz Zwijacz-Kozica