Dziura przy Piargu

Informacje ogólne

Numer inwentarzowy: T.E-13.28
Gmina: Zakopane (gmina miejska); tatrzański; małopolskie
Właściciel terenu: Skarb Państwa
Zarządca: Tatrzański Park Narodowy
Wysokość otworu: 1720 m n.p.m.
Wystawa otworu: NE

Dane morfometryczne

Długość: 4.7 m
Deniwelacja: 0.0 m

Współrzędne geograficzne

WGS84: N49.238611, E19.936944
WGS84: N49d 14.3167m, E19d 56.2166m
WGS84: N49d 14m 19.0s, E19d 56m 13.0s
UTM: Easting 422618, Northing 5454525, Zone 34

Lokalizacja otworu

Dolina Kondratowa, w lewym (or.) zboczu Doliny Kondratowej, w środkowej części skałek o nazwie Kochy.

Dokumentacja graficzna

Drogi dojścia

Podchodzimy jak do otworu Szczeliny w Kopie T.E-13.29, od schroniska w Dolinie Kondratowej zielonym szlakiem prowadzącym na przełęcz pod Kopą Kondracką. W miejscu gdzie szlak opuszcza dno doliny skręcamy w prawo i podchodzimy około 350 m. Długim Żlebem do rozszerzenia w kształcie małego kociołka, zamkniętego od góry kilkunastometrowym progiem. Tu skręcamy w prawo i podchodzimy pod skałkami zwanymi Kochy stromo po piargach. Szukany otwór T.E-13.29 znajduje się w ich dolnej części. Szukane schronisko znajduje się około 40 m. powyżej tego otworu, kilkadziesiąt metrów poniżej wielkiego obrywu w górnej części piargu. Dojście i zwiedzanie bez trudności.

Opis jaskini

    Trójkątny otwór o wysokości 0,5 m. prowadzi do komory długości 4,7 m. szerokości 2,8 m. i wysokości 1,5 m. Jej dno jest poziome, jedynie przy końcu opada ku SW.

    Schronisko powstało w wapieniach triasu i jury (seria wierchowa, fałd Giewontu) na szczelinie o przebiegu N-S. Spąg pokrywa autochtoniczny rumosz, w partii przyotworowej przemieszany z humusem.

    Schronisko jest suche, całe w zasięgu warunków atmosferycznych panujących na powierzchni, oświetlone do końca. Roślinność przyotworowa nie była obserwowana, faunę reprezentują ćmy i muchy.

Historia

Historia eksploracji

Schronisko nie było dotychczas wzmiankowane w literaturze, choć mogło być znane.

Historia dokumentacji

Schronisko zostało zlokalizowane przez Z. Tabaczyńskiego 11 października 1999 r. który 14 października 1999 r. sporządził jego dokumentację przy pomocy busoli geologicznej i taśmy parcianej. Zaktualizował Z. Tabaczyński (2009 r.).
Plan opracował Z. Tabaczyński.

Bibliografia

Jaskinie TPN 2002 (opis i plan inwentarzowy); Tabaczyński, Z. 2000b (opis, plan).

Źródła

(brak informacji o źródłach)

Opracowali

Jerzy Grodzicki
Zbigniew Tabaczyński