Drogi dojścia
Żółto znakowanym szlakiem podchodzimy Doliną Małej Łąki, następnie skręcamy na prawo, do Niżniej Świstówki i wyraźną, nieznakowaną ścieżką docieramy nad bulę. Stąd skręcamy bez perci na lewo i wznosimy się pod skałki trawiastym stokiem położonym na S od Żlebu między Mnichy, omijając kosówki z lewej strony. Pod skałkami trawersujemy na prawo, do małego żlebu zakończonego ciemnym, widocznym z daleka kominem. U jego podstawy znajduje się dolny otwór Jaskini Lodowej Małołąckiej T.E-13.02. Nieco na lewo od linii spadku komina, wspinamy się około 30 m trawiasto-skalnym żlebem do filarka, w którym jest główny otwór tej jaskini, również widoczny z daleka. Od tego otworu trawersujemy kilka kroków ku N, następnie wspinamy się 10 m stromym, trawiasto-skalnym żlebikiem, wprost do poszukiwanego otworu. Można też dojść tam rozpoczynając wspinaczkę od podnóża turni trawiasto-skalnym zboczem, nieco na N od wyżej podanej drogi. Dojście w końcowej części dość trudne, eksponowane, zwiedzanie bez trudności.
Opis jaskini
Otwór o wymiarach 0,5x0,6 m prowadzi do wysokiej na 1 m szczeliny o płaskim dnie. Ma ona 3 m długości. Za otworem szczelina rozszerza się nieco, dalej znów zwęża się i kończy ślepo.
Schronisko powstało w wapieniach malmu wierchowej jednostki Organów (fałd Czerwonych Wierchów), na szczelinie o kierunku 60°. Namulisko tworzy gruz wapienny i gleba.
Dziura jest wilgotna. Światło sięga do końca. przewiewu brak. Przy otworze rozwijają się bujnie rośliny kwiatowe,. Głębiej widać mchy i porosty. W szczelinie występują owady.
Historia
Historia eksploracji
brak wzmianek w literaturze speleologicznej do 1984 r.
Historia dokumentacji
Podczas prac nad inwentaryzacją jaskiń tatrzańskich OW PTPNoZ zauważyła je i sporządziła jego dokumentację I. Luty przy współpracy A. Gruzy w dniu 23 sierpnia 1979 r. Pomiary wykonano busolą geologiczną Meridian i taśmą parcianą. Dane sytuacyjno-wysokościowe położenia otworu podano na podstawie pomiarów przeprowadzonych w dniu 22 września 1982 r. przez Zespół Koła Naukowego Geodetów Górniczych AGH pod kierownictwem W. Borowca. Dane zaktualizowała I. Luty (2009).
Plan opracowała I. Luty.
Plan opracowała I. Luty.
Bibliografia
Burkacki, M. i in. 1984 (wzmianka o sporządzeniu dokumentacji); Luty, I. 1982b (informacja o pomiarach sytuacyjno-wysokościowych); Luty, I. 1989b (dane morfometryczne, lokalizacja na mapie i rysunku ściany, dane historyczne); Jaskinie TPN 2000 (plan i opis inwentarzowy).
Źródła
(brak informacji o źródłach)
Opracowali
Jerzy Grodzicki
Izabella Luty