Dziura pod Siodełkiem

Informacje ogólne

Numer inwentarzowy: T.E-12.55
Gmina: Kościelisko (gm. wiejska); tatrzański; małopolskie
Właściciel terenu: Skarb Państwa
Zarządca: Tatrzański Park Narodowy
Wysokość otworu: 1800 m n.p.m.
Wystawa otworu: ku górze

Dane morfometryczne

Długość: 3.3 m
Deniwelacja: 1.5 m (-1.5m)

Współrzędne geograficzne

WGS84: N49.245000, E19.914722
WGS84: N49d 14.7000m, E19d 54.8833m
WGS84: N49d 14m 42.0s, E19d 54m 53.0s
UTM: Easting 421011, Northing 5455259, Zone 34

Lokalizacja otworu

W dolnej części Czerwonego Grzbietu - ramienia Małołączniaka, nad Pośrednią Turnią, po stronie Doliny Małej Łąki.

Dokumentacja graficzna

Drogi dojścia

Z Przysłopu Miętusiego niebiesko znakowanym szlakiem idziemy Kobylarzowym Żlebem aż do Czerwonego Grzbietu. Stąd kierujemy się do Siodełka Małołąckiego, potem nieco w dół, a następnie drugim od góry zachodem trawersujemy po upłazkach jeszcze kilkadziesiąt metrów w kierunku Wielkiej Turni, aż do otworu znajdującego się pod ścianą. Dojście łatwe, nieco eksponowane, zwiedzanie nieco trudne ze względu na ciasnotę.

Opis jaskini

     Otwór o wymiarach około 0,6x0,3 m, prowadzi do około 1,5 m głębokiej, mytej studzienki. Jej dno opada łagodnie ku W, aż do miejsca, gdzie szczelina jest całkowicie zasypana.

    Schron utworzony jest w wapieniach serii wierchowej fałdu Czerwonych Wierchów.

    Schronisko jest suche, przewiewu brak, światło sięga do końca. Przy otworze występuje roślinność zielona, fauny nie zaobserwowano.

Historia

Historia eksploracji

Zagruzowany otwór odkrył 21 lipca 1996 r. D. Fuja. Obiekt nie był dotychczas wzmiankowany w literaturze.

Historia dokumentacji

 Pomiary schroniska wykonano przy pomocy przyrządu Topo-Vulcan. Zaktualizował T. Zwijacz-Kozica (2009 r.).
Plan opracował B. Zwijacz-Kozica.

Bibliografia

Zwijacz-Kozica, B. 1997 (opis); Jaskinie TPN 2000 (plan i opis inwentarzowy).

Źródła

(brak informacji o źródłach)

Opracowali

Jerzy Grodzicki
Bartosz Zwijacz-Kozica