Numer inwentarzowy: T.E-11.33
Gmina: Kościelisko (gmina wiejska); tatrzański; małopolskie
Właściciel terenu: Skarb Państwa
Zarządca: Tatrzański Park Narodowy
Wysokość otworu: 1444 m n.p.m.
Wystawa otworu: WSW
WGS84: N49.242209, E19.905894
WGS84: N49d 14.5325m, E19d 54.3536m
WGS84: N49d 14m 32.0s, E19d 54m 21.2s
UTM: Easting 420364, Northing 5454958, Zone 34
W prawym orograficznie zboczu Doliny Miętusiej, w Wielkiej Świstówce, w zachodniej ścianie Ratusza Litworowego. Otwór znajduje się poniżej Komina w Ratuszu (T.E-11.03), kilka metrów na północ od otworu Bliźniaczego Komina (T.E-11.34).
Drogi dojścia
Szlakiem wiodącym z Doliny Kościeliskiej w kierunku Przysłopu Miętusiego docieramy do miejsca, z którego zaczyna on wznosić się na zbocze Doliny Miętusiej. Stąd podążamy nieznakowaną drogą dnem tej doliny, aż pod Wantule, następnie pod nimi wzdłuż cieku na lewo około 100 m, i dalej przez Wantule do góry ku SW niewyraźną percią, którą przed wojną prowadził szlak turystyczny (zachowały się na drzewach niebieskie znaki). Docieramy tą percią pod ściany, następnie ku S, do Wielkiej Świstówki. Dalej bez perci kierujemy się nieco na lewo, pod ściany Ratusza Litworowego. Od podnóża ściany wspinamy się około 20-metrowym skalno-trawiastym progiem (trudności I-II). Zwiedzanie bez trudności.
Opis jaskini
Otwór o nieregularnym kształcie ma prawie 2 m szerokości. Prowadzi do obszernej nyży o wznoszącym się dnie.
Nyża powstała w wapieniach urgonu serii wierchowej (fałd Czerwonych Wierchów). Ściany są kruche, silnie zwietrzałe. Namulisko tworzy głównie autochtoniczny rumosz wapienny i gleba.
Schronisko jest wilgotne. Nie wyczuwa się przewiewu. Światło sięga do końca. Rośliny kwiatowe występują przy otworze, a głębiej – mchy i porosty. Faunę reprezentują owady i ślimaki.
Historia
Historia eksploracji
Nyża prawdopodobnie znana była S. Wójcikowi i R. Florkowi, którzy w dniu 17 maja 1959 r. odkryli położony w pobliżu Bliźniaczy Komin, jednak przypuszczalnie ze względu na małe rozmiary nie zamieścili o niej wzmianki.
Historia dokumentacji
W ramach prac nad inwentaryzacją jaskiń tatrzańskich OW PTPNoZ, w dniu 9 lipca 1979 r. materiały do dokumentacji schroniska zebrał M. Kardaś przy współpracy T. Ostrowskiego. Pomiary wykonano przy użyciu busoli geologicznej Meridian i taśmy parcianej. Pomiary sytuacyjno-wysokościowe położenia otworu przeprowadził w dniu 14 sierpnia 1981 r. zespół pod kierownictwem W. Borowca. Dane zaktualizowała I. Luty (2009).
Plan opracował M. Kardaś.
Bibliografia
Jaskinie TPN 1999 (plan i opis inwentarzowy).
Źródła
(brak informacji o źródłach)
Opracowali
Jerzy Grodzicki
Izabella Luty