Drogi dojścia
Idziemy szlakiem wiodącym do Hali na Stołach do poziomu ok. 1150 m n.p.m., dalej starą, niewyraźną ścieżką trawersującą zbocze ku południowi. Dochodzimy nią aż pod skałę leżącą tuż pod Kazalnicą w Stołach. W tej skale, nad ścieżką, od strony wielkiego kamienistego żlebu ograniczającego od S Kazalnicę, znajduje się otwór Schronu pod Kazalnicą T.D-08.30. Stąd ścieżką wiodącą pod tym schronem docieramy po kilkudziesięciu metrach do szczerby przy odpękniętej skałce. Za szczerbą, od strony wielkiego, kamienistego żlebu, odnajdujemy otwór leżący nad małym prożkiem (1,2 m). Dojście i zwiedzanie bez trudności.
Opis jaskini
Otwór o wymiarach 1,5 m szerokości i 0,8 m wysokości prowadzi do niewielkiego schroniska o płaskim dnie. Zostało ono wymyte w wapieniach dolomitycznych triasu jednostki Organów (seria wierchowa, płaszczowina Czerwonych Wierchów). Ściany są gładkie, nieco zwietrzałe.
Namulisko tworzy ił rezydualny z domieszką gruzu wapiennego.
Schron jest suchy i widny, bez przewiewu.
Roślinność (poza nielicznymi porostami), ani fauna nie występują.
Historia
Historia eksploracji
Schronisko zapewne znane było od dawna poszukiwaczom rudy żelaza, a także grotołazom zakopiańskim prowadzącym eksplorację w tym terenie, dotychczas nie było wzmiankowane w literaturze.
Historia dokumentacji
Jego dokumentację, w ramach inwentaryzacji jaskiń tatrzańskich OW PTPNoZ, w sierpniu 1979 r. sporządziła I. Luty przy współpracy M. Kropiwnickiej i Ł. Małachowskiego. Pomiary wykonano taśmą parcianą i busolą geologiczną Meridian. Dane zaktualizowała I. Luty (2009).
Plan opracowała I. Luty.
Plan opracowała I. Luty.
Bibliografia
Jaskinie TPN 1993a (plan i opis inwentarzowy).
Źródła
(brak informacji o źródłach)
Opracowali
Jerzy Grodzicki
Izabella Luty