Numer inwentarzowy: T.D-12.11
Inne nazwy: Korytarz pod Siwarową, Dziura pod Siwarową, Dziura pod Schodkami
Gmina: Kościelisko (gm. wiejska); tatrzański; małopolskie
Właściciel terenu: Skarb Państwa
Zarządca: Tatrzański Park Narodowy
Wysokość otworu: 1595 m n.p.m.
Wystawa otworu: NNW
WGS84: N49.247529, E19.912233
WGS84: N49d 14.8517m, E19d 54.7340m
WGS84: N49d 14m 51.1s, E19d 54m 44.0s
UTM: Easting 420834, Northing 5455542, Zone 34
W lewym (or.) zboczu Doliny Małej Łąki, w pobliżu Siwarowej Przełęczy.
Drogi dojścia
Z Doliny Miętusiej niebiesko znakowanym szlakiem, wiodącym zboczem Skoruśniaka, docieramy do źródełka w Żlebie Wodniściak. Stąd nieco na lewo i do góry idziemy perciami zwierzęcymi przez gęsty las do Przełęczy Siwarowej, dalej ku SE, do małej turniczki obrywającej się w stronę Doliny Małej Łąki, położonej po lewej (or.) stronie Żlebu Kamiennego. Z siodełka oddzielającego tą turniczkę od pierwszych skałek Zagonnej Turni kierujemy się na zbocze Zagonnej Turni i dalej na lewo dochodzimy do niewysokiej (około 5-metrowej) skałki, położonej naprzeciwko wspomnianej poprzednio turniczki. U podnóża tej skałki znajduje się szukany otwór. Dojście i zwiedzanie bez trudności.
Opis jaskini
Otwór o kształcie zbliżonym nieco do prostokąta ma 2,1 m szerokości i 1,1 m wysokości. Wiedzie do prostego, poziomego korytarza o długości 9 m.
Korytarz powstał w wapieniach malmo-neokomu łuski Turni Rabowskiego (seria wierchowa). Ściany i strop są zwietrzałe, bez nacieków. Namulisko tworzy głównie gleba i rumosz wapienny, a w końcowej części korytarza - glina.
Schronisko jest widne i suche, bez przewiewu. Rośliny kwiatowe (głównie trawy) oraz porosty rozwijają się przy otworze. W głębi korytarza, niemal do końca, występują porosty, mchy i wątrobowce, a także nieliczne egzemplarze roślin kwiatowych. Faunę reprezentują owady i ślimaki.
Historia
Historia eksploracji
Dziura została odkryta w dniu 22 czerwca 1959 r. przez M. Kruczka i S. Wójcika z Zakopanego. Jej opis opublikował Habil (1961).
Historia dokumentacji
W ramach inwentaryzacji jaskiń tatrzańskich OW PTPNoZ w 1975 r. wykonano szkic położenia otworu, a dokumentację korytarza sporządziła w dniu 25 sierpnia 1977 r. I. Luty przy współpracy K. Pohoskiego. Pomiary przeprowadzono busolą geologiczną Meridian i taśmą parcianą. Pomiary sytuacyjno-wysokościowe położenia otworu wykonał w dniu 17 sierpnia 1981 r. zespół Naukowego Koła Geodetów AGH pod kierownictwem W. Borowca. Dane zaktualizowała I. Luty (2009).
Plan opracowała I. Luty.
Bibliografia
Wójcik, Z. 1960b (wzmianka, lokalizacja na szkicu pod nazwą Dziura pod Schodkami); Wójcik, Z. 1960g (wzmianka o odkryciu, z niektórymi informacjami błędnymi); [Krygowski, W.] x.y. 1961 (wzmianka o odkryciu); Habil,W. 1961 (opis położenia i jaskini pod nazwą Dziura nad Korytem, szkic położenia otworu); Wójcik, Z. 1966a (wzmianka, niektóre dane morfometryczne, lokalizacja na mapce, używa nazw Dziura pod Siwarową i Korytarz pod Siwarową); Wójcik, Z. 1968 (wzmianka bez nazwy, lokalizacja na mapce pod nazwą Korytarz pod Siwarową); Burkacki, M. , Kropiwnicka, M. 1976 (wzmianka o pracach inwentaryzacyjnych); Borowiec, W. i in. 1977,1878 (dane morfometryczne); TATRY POLSKIE 1984 (lokalizacja na mapie 1:10000); Gradziński, R. i in. 1985a (niektóre dane morfometryczne, lokalizacja na mapie); Luty, I. 1988 (nowe dane morfometryczne, lokalizacja na mapie, dane historyczne); Jaskinie TPN 2000 (plan i opis inwentarzowy).
Źródła
Wójcik, S. 1959 - sprawozdanie (wzmianka o odkryciu oraz przeprowadzeniu pomiarów); Wójcik, S. - Inwentarz (wymienia).
Opracowali
Jerzy Grodzicki
Izabella Luty
