Drogi dojścia
Żółto znakowanym szlakiem podchodzimy Doliną Małej Łąki nad Wyżnie, przez las do miejsca, gdzie na wschód odgałęzia się zarośnięty lecz wyraźny Żleb pod Dziurą. W skałce nad żlebem znajdują się otwory Jaskini Śpiących Rycerzy T.D-12.1. Podchodzimy żlebem, następnie trawersujemy na lewo, pod skałami omijając dolny otwór tej jaskini. W odległości około 30 m ku W od niego wznosimy się około 25 m stromym żlebkiem trawiasto-gliniastym pod wyższy pas skałek. Omijamy otwór Jaskini Śpiących Rycerzy Wyżniej T.D-12.19 i idziemy półką 10 m przez zarośla na prawo, nieco do góry (ku S), a za narożnikiem skały schodzimy 5 m do zasłoniętej smrekiem platformy nad urwiskiem (jest na niej otwór Dziury nad Jaskinią Śpiących Rycerzy II T.D-12.21). Stąd trawersujemy 10 m pod ścianą na wschód, do poszukiwanego otworu. Dojście i zwiedzanie bez trudności (dojście nieco eksponowane).
Opis jaskini
Niewielki otwór prowadzi do krótkiego, poziomego, ciasnego korytarzyka zablokowanego zawaliskiem.
Dziura rozwinęła się w wapieniach urgonu należących do wierchowej jednostki Organów (fałd Czerwonych Wierchów). Ma charakter nieco rozmytej szczeliny. Namulisko tworzy gleba oraz rumosz wapienny i glina piaszczysta.
Szczelina jest wilgotna. Przewiewu nie wyczuwa się. Światło dociera do końca.
Przy otworze rozwijają się rośliny kwiatowe oraz mchy i porosty.
Faunę reprezentują owady.
Historia
Historia eksploracji
Brak wzmianek o tym obiekcie w literaturze speleologicznej do czasu zinwentaryzowania go.
Historia dokumentacji
Podczas prac nad inwentaryzacją jaskiń tatrzańskich OW PTPNoZ dokumentację szczeliny sporządziła w okresie 23-27 lipca 1980 r. I. Luty przy współpracy T. Ostrowskiego. Przeprowadzono wówczas również pomiary sytuacyjno-wysokościowe położenia otworu metodą ciągu busolowego. Pomiary wykonano busolą geologiczną Meridian i taśmą parcianą. Dane zaktualizowała I. Luty (2009).
Plan opracowała I. Luty.
Plan opracowała I. Luty.
Bibliografia
Luty, I. 1989b (dane morfometryczne, lokalizacja na mapie, dane historyczne); Jaskinie TPN 2000 (plan i opis inwentarzowy).
Źródła
(brak informacji o źródłach)
Opracowali
Jerzy Grodzicki
Izabella Luty