Dwuotworowa Szczelina

Informacje ogólne

Numer inwentarzowy: T.E-09.35
Gmina: Kościelisko (gmina wiejska); tatrzański; małopolskie
Właściciel terenu: Skarb Państwa
Zarządca: Tatrzański Park Narodowy
Wysokość otworu: 1153 m n.p.m.
Wystawa otworu: SSW
Inne otwory: 2 - ku SSW, 1156 m n.p.m.

Dane morfometryczne

Długość: 11.0 m
Deniwelacja: 2.7 m (+2.7 m )

Współrzędne geograficzne

WGS84: N49.236834, E19.871450
WGS84: N49d 14.2100m, E19d 52.2870m
WGS84: N49d 14m 12.6s, E19d 52m 17.2s
UTM: Easting 417848, Northing 5454397, Zone 34

Lokalizacja otworu

Dolina Kościeliska, na prawym orograficznie zboczu Wąwozu Kraków.

Dokumentacja graficzna

Drogi dojścia

Podchodzimy dnem Wąwozu Kraków do pierwszego żlebu (po prawej orograficznie jego stronie) odchodzącego nad pierwszym małym progiem, licząc od bariery zamykającej szlak turystyczny. Prowadzi on do Żółtej Dziury T.E-09.16. Otwory Dwuotworowej Szczeliny widać z dna Wąwozu Kraków w najniżej położonych skałkach lewego orograficznie ograniczenia tego żlebu. Usytuowane są one na jednej szczelinie, zasłonięte nieco roślinnością. Podchodzimy do nich wprost z dna wąwozu około 20 m. Dojście i zwiedzanie łatwe.

Opis jaskini

    Otwór dolny, trójkątny, ma 0,8 m szerokości i 1,5 m wysokości, górny, prawie prostokątny – 0,7 m szerokości i 1,5 m wysokości. Za dolnym otworem wiedzie szczelinowy, poziomy korytarzyk, który po kilku metrach na wprost kończy się. Do góry przechodzi on w kominek wyprowadzający na wyższy poziom szczeliny, która uchodzi drugim otworem na powierzchnię.

    Opisywany obiekt jest nieco rozmytą szczeliną, powstałą w silnie spękanych wapieniach malmo-neokomu wierchowej serii autochtonicznej. Ściany są kruche, zwietrzałe, widać w nich dobrze rozwinięte nacieki grzybkowe. Namulisko buduje przy dolnym otworze próchnica, która utworzyła tu mały nasyp. Głębiej, w dolnym korytarzu występuje żółta glina z konkrecjami piaszczystymi i ostrokrawędzisty gruz wapienny; w górnym korytarzu – skąpy osad pylasty o szarej barwie.

    Szczelina jest sucha. Światło sięga do końca. Możliwy jest przewiew między otworami, zależny od warunków atmosferycznych. Rośliny kwiatowe rozwijają się bujnie przy dolnym otworze, głębiej występują porosty. Stwierdzono obecność pająków, korsarzy, muchówek i ciem.

Historia

Historia eksploracji

Brak wzmianek o tej szczelinie w literaturze speleologicznej, chociaż ze względu na swoje położenie, mogła być znana już wcześniej.

Historia dokumentacji

Podczas prac nad inwentaryzacją jaskiń tatrzańskich OW PTPNoZ jej dokumentację sporządziła w dniu 5 sierpnia 1994 r. I. Luty przy współpracy R. Cygana i J. Różyczki. Pomiary wykonano przy użyciu busoli geologicznej Meridian i taśmy parcianej. Dane zaktualizowała I. Luty (2009).
Plan opracowała I. Luty.

Bibliografia

Jaskinie TPN 1994 (plan, przekrój i opis inwentarzowy).

Źródła

(brak informacji o źródłach)

Opracowali

Jerzy Grodzicki
Izabella Luty