Drogi dojścia
Żółto znakowanym szlakiem podchodzimy Doliną Małej Łąki, następnie skręcamy na prawo, do Niżniej Świstówki i wyraźną, nieznakowaną ścieżką docieramy nad bulę. Stąd idziemy bez perci na lewo, do Żlebu między Mnichy i podchodzimy nim bez trudności pod próg widoczny w jego dolnej części. Spod progu skręcamy na lewo (ku N) i stromym, trawiasto-skalistym żlebkiem wspinamy się wprost do otworu Dużego Schronu. Położony jest on około 50 m nad wylotem Żlebu między Mnichy, widoczny z górnej części Niżniej Świstówki (z okolic Przechodu). Dojście w końcowej części nieco trudne, zwiedzanie bez trudności.
Opis jaskini
Obszerny otwór, utworzony na pochylonej ku E szczelinie, ma 1,4 m szerokości i około 2,5 m wysokości. Za nim znajduje się wygodne, 3-metrowe schronisko o płaskim dnie.
Schronisko rozwinęło się na nieco rozmytej szczelinie w wapieniach malmu, należących do wierchowej jednostki Organów (fałd Czerwonych Wierchów). Ściany są spękane, zwietrzałe. Namulisko tworzy gleba i rumosz wapieni.
Schron jest zwykle suchy i oświetlony. Przewiew zależny jest od warunków atmosferycznych panujących na powierzchni terenu. Przy otworze rozwijają się rośliny kwiatowe (m.in. trawy, litwor arcydzięgiel, tojad mocny) oraz paprocie, mchy i porosty.
Historia
Historia eksploracji
Opisywany obiekt mógł być znany od dawna grotołazom zakopiańskim badającym zbocza Mnichowych Turni w latach 1959-1960, nie zamieścili o nim jednak żadnych wzmianek. Pierwszy raz wspomina o Dużym Schronie Z.Wójcik (1966a).
Historia dokumentacji
Podczas prac nad inwentaryzacją jaskiń tatrzańskich OW PTPNoZ otwór wskazał S. Wójcik. Obserwacje terenowe w ramach tych prac wykonała latem 1978 r. I. Luty, a dokumentację sporządziła w dniu 14 sierpnia 2000 r. przy współpracy R. Cygana. Pomiary wykonano busolą Suunto i taśmą parcianą. Dane sytuacyjno-wysokościowe położenia otworu podano na podstawie pomiarów przeprowadzonych w dniu 23 września 1982 r. przez zespół pod kierownictwem W. Borowca.
Zaktualizowała I. Luty (2009).
Plan opracowała I. Luty.
Zaktualizowała I. Luty (2009).
Plan opracowała I. Luty.
Bibliografia
Wójcik, Z. 1966a (wysokość położenia otworu, lokalizacja na mapkach, w tym - geologicznej); Wójcik, Z. 1968 (lokalizacja na mapce); Borowiec, W. i in. 1977,1878 (podają wysokość bezwzględną położenia otworu); Luty, I. 1982b (informacja o pomiarach sytuacyjno - wysokościowych, bez nazwy); Gradziński, R. i in. 1985a (podają wysokość bezwzględną położenia otworu, orientacyjna lokalizacja na mapie); Luty, I. 1989b (dane morfometryczne, lokalizacja na mapie i rysunku ściany, dane historyczne); Jaskinie TPN 2000 (plan i opis inwentarzowy).
Źródła
(brak informacji o źródłach)
Opracowali
Jerzy Grodzicki
Izabella Luty