Numer inwentarzowy: T.E-12.68
Gmina: Kościelisko (gmina wiejska); tatrzański; małopolskie
Właściciel terenu: Skarb Państwa
Zarządca: Tatrzański Park Narodowy
Wysokość otworu: 1790 m n.p.m.
Wystawa otworu: ku górze
WGS84: N49.244722, E19.913889
WGS84: N49d 14.6833m, E19d 54.8333m
WGS84: N49d 14m 41.0s, E19d 54m 50.0s
UTM: Easting 420950, Northing 5455229, Zone 34
Otwór jaskini znajduje się w Czerwonym Grzbiecie w zboczu Małołączniaka.
Drogi dojścia
Z Przysłopu Miętusiego niebiesko znakowanym szlakiem podchodzimy nad Kobylarzowy Żleb, aż do Czerwonego Grzbietu. Stąd istnieje możliwość dojścia dwoma wariantami. Krótszy, za to bardziej eksponowany, prowadzi w dół do Siodełka Małołąckiego, a następnie drugim od góry zachodem, trawersem po upłazkach, w kierunku Wielkiej Turni, aż do dolnego otworu. Drugi wariant: prowadzi początkowo jeszcze kilkanaście metrów Czerwonym Grzbietem, potem obniżamy się i omijając skałki idziemy ku W aż do dolnego otworu. Aby dojść do górnego otworu należy od otworu dolnego iść ku zachodowi około 10 m trawersem po upłazkach, a następnie w górę przez prożek 4-5 m (trudności II-III, po trawkach) osiągamy otwór Jaskini Zośka T.E-12.58. 20 m powyżej jej otworu, w odległości około 10 m od niebieskiego szlaku znajdujemy niewidoczny otwór, ukryty pod kępą trawy.
Opis jaskini
Jaskinię tworzy pojedyncza wymyta studnia o średnicy około 1,5 m. Powstała w wapieniach malmo-neokomu jednostki Organów (fałd Czerwonych Wierchów, seria wierchowa). Namulisko stanowi rumosz wapienny zmieszany z glebą.
Jaskinia jest sucha, bez przewiewu. Światło sięga około 3 m w głąb. Otwór studni obrasta bujna roślinność zielona, fauny nie zaobserwowano.
Historia
Historia eksploracji
Jaskinia została odkryta w dniu 11 lipca 2001 r. przez S. Szadkowskiego i Z.Tabaczyńskiego (Speleoklub Tatrzański).
Historia dokumentacji
Dokumentację sporządził Z Tabaczyński w dniu 8 września 2002 r. Zaktualizował Z. Tabaczyński (2009 r.).
Przekrój opracował Z. Tabaczyński.
Bibliografia
Tabaczyński, Z. 2002b (plan i opis); Jaskinie TPN 2004 (opis inwentarzowy i plan).
Źródła
(brak informacji o źródłach)
Opracowali
Jerzy Grodzicki
Zbigniew Tabaczyński