Drogi dojścia
Idziemy drogą wiodącą dnem doliny do pierwszego, wyraźnego żlebu odchodzącego około 200 metrów za odgałęzieniem szlaku sprowadzającego z Jaskini Mroźnej. Żlebem tym czasami spływa mała struga wody. Idziemy nim do góry, pokonując łatwy, lecz śliski próg w dolnym pasie skał. Wyżej przecinamy niewyraźną perć trawersującą zbocze i wznosimy się żlebem pod następne skały, które w końcu zamykają go. Nieco przed zakończeniem żlebu, trawersujemy kilkadziesiąt metrów na prawo (ku S), do góry i pod murem skalnym odnajdujemy otwór Jaskini pod Murem T.D-08.56. Otwór poszukiwanej nyży znajduje się kilkadziesiąt metrów niżej, pod małą skałką leżącą po prawej orograficznie stronie żlebu, wysuniętą ku S, najbliżej jego osi. Ukryty jest w trawie, niewidoczny z daleka. Dojście i zwiedzanie bez trudności.
Opis jaskini
Niski (0,35 m) lecz szeroki (1,8 m) otwór wiedzie do równie niskiej nyży, rozszerzającej się na końcu. Powstała ona w wapieniach triasu środkowego jednostki Organów (seria wierchowa, płaszczowina Czerwonych Wierchów). Jej ściany są zwietrzałe. Namulisko stanowi gleba z domieszką rumoszu wapiennego.
Nyża jest sucha, bez przewiewu. Światło dociera do końca. Przy otworze rozwija się roślinność zielona, głębiej - głównie bezzieleniowa. Występują owady troglokseniczne.
Historia
Historia eksploracji
Nyża mogła być znana od dawna grotołazom zakopiańskim przeszukującym zbocza Organów w latach trzydziestych, dotychczas nie była jednak wzmiankowana w literaturze speleologicznej.
Historia dokumentacji
W ramach inwentaryzacji jaskiń tatrzańskich OW PTPNoZ dokumentację jej sporządziła w dniu 2 sierpnia 1992 r. I. Luty przy współpracy R. Cygana. Pomiary wykonano taśmą parcianą i busolą geologiczną Meridian.
Zaktualizowała I. Luty (2009).
Plan opracowała I. Luty.
Zaktualizowała I. Luty (2009).
Plan opracowała I. Luty.
Bibliografia
Jaskinie TPN 1993b (plan, przekrój i opis inwentarzowy).
Źródła
(brak informacji o źródłach)
Opracowali
Jerzy Grodzicki
Izabella Luty