Szczelina na Kadzielni

Informacje ogólne

Numer inwentarzowy: G-1.9
Gmina: Kielce (gmina miejska); Kielce (miasto na prawach powiatu); świętokrzyskie
Właściciel terenu: komunalny
Wysokość otworu: 256 m n.p.m.
Wystawa otworu: SW
Inne otwory: Jaskinia Odkrywców G-1.7, Prochownia G-1.8

Dane morfometryczne

Długość: 220.0 m
Deniwelacja: 0.0 m

Współrzędne geograficzne

WGS84: N50.861667, E20.618611
WGS84: N50d 51.7000m, E20d 37.1167m
WGS84: N50d 51m 42.0s, E20d 37m 07.0s
UTM: Easting 473159, Northing 5634511, Zone 34

Lokalizacja otworu

Miasto Kielce, park miejski, nieczynny kamieniołom Kadzielnia w centrum miasta.

Dokumentacja graficzna

(brak dokumentacji graficznej)

Drogi dojścia

(brak opisu dojścia)

Opis jaskini

Otwór Szczeliny na Kadzielni (3) jest obszerny, ma zaokrąglony strop, szerokość 5 m i wysokość 1,5 m. Obecnie zabudowany jest metalową kratą z zamykanymi drzwiami. Górny otwór Szczeliny na Kadzielni jest obecnie niedostępny (zamurowany). Za otworem rozciąga się 10 m wygodny korytarz o wysokości do 2 m i szerokości do 2 m doprowadzający pod 3 m próg, za którym znajduje się Wysoka Komora. Drugie przejście z otworu jaskini do tej komory położone jest za stromo nachyloną ścianką wstępnego korytarza i ma charakter mało obszernego kilkumetrowego korytarzyka. Wysoka Komora stanowi centralny punkt jaskini Szczelina na Kadzielni, z którego rozchodzi się kilka jej dalszych ciągów. Wysokość tej sali sięga 10 m, długość 7 m, szerokość 4 m.
Na południe od Wysokiej Komory, znajduje się obszerne wejście do Wielkiej Szczeliny. Natomiast powyżej w ścianie komory położona jest ciasna szczelina (konieczna lina) przechodząca ku górze do wyższego piętra jaskini. Wielka Szczelina to wysoki (wysokość 10 m) szczelinowy korytarz długości 16 m o dnie pokrytym gliniasto-gruzowym namuliskiem. Końcowy jego odcinek wznosi się nieco i przechodzi w ciasne, niedostępne szczeliny. Górna część Wielkiej Szczeliny łączy się z wyższym piętrem jaskini i rejonem górnego otworu. Górne piętro jaskini połączone jest z niższym wspomnianą wyżej ciasną szczeliną, krótkim korytarzykiem biegnącym do Wielkiej Szczeliny oraz progiem o wysokości 8 m, schodzącym bezpośrednio do Wysokiej Komory. Nad tym progiem zwanym Dzikim Koniem położona jest główna pustka górnego piętra - Sala Górna o wysokości 3 m, długości 10 m i namuliskowym, gliniastym dnie. Północna część sali łączy się Prochownią przez korytarz połączeniowy w górnym poziomie systemu jaskiniowego. Natomiast w ścianie wschodniej tej sali znajduje się wejście do kilkumetrowego niskiego korytarzyka, a w części południowo-wschodniej, w jej stropie rozwija się kominek wysokości 3 m, stanowiący najwyższy punkt jaskini. W tej części jaskini spotyka się nacieki jaskiniowe reprezentowane przez fragmenty polew a także fragmenty kopalnych, zawieszonych na ścianach i zwięzłych (spojonych kalcytem) namulisk. W latach sześćdziesiątych obserwowano tu również niewielkie stalaktyty (heliktyty). W kierunku północnym Wysoka Komora przechodzi w Salę Dolną z dużym luźnym namuliskowym stożkiem w dnie. Również ta sala jest stosunkowo obszerna, jej długość sięga 12 m a wysokość 2 m. We wschodniej ścianie sali znajduje się wejście do kilkumetrowego, niskiego i błotnistego korytarzyka, biegnącego ku górze. Natomiast w kierunku zachodnim od sali rozciąga się boczny ciąg jaskini w postaci biegnącego w dół (ku SW) 14-metrowego, obszernego (wysokość do 2,5 m) Strzelistego Korytarza (nazwy elementów jaskini za Wołoszynem, Wójcikiem 1965). W kierunku północnym korytarz przechodzi w zawaliskowy przełaz łączący Szczelinę na Kadzielni z Prochownią w dolnym poziomie jaskini.
Pozostałe informacje oraz plan i przekrój zamieszczone są w opisie Jaskini Odkrywców G-1.7, przyjętej jako główna jaskinia systemu.

Historia

(brak informacji o historii)

Bibliografia

(brak informacji o bibliografii)

Źródła

(brak informacji o źródłach)

Opracowali

Jerzy Grodzicki
Andrzej Kasza | Jan Urban